Czerwone plamy na twarzy – jak pozbyć się przebarwień pozapalnych?

2023-01-31 | Magdalena Ciupińska, Pielęgnacja i kosmetyki

Czerwone plamy na twarzy – jak pozbyć się przebarwień pozapalnych?

2023-01-31 | Magdalena Ciupińska, Pielęgnacja i kosmetyki

Czerwone plamy na skórze twarzy to najczęściej tzw. przebarwienia pozapalne, które stanowią problem estetyczny. Mogą pojawić się w przebiegu różnych schorzeń i uszkodzenia skóry (zranienia, oparzenia). Najczęściej jednak występują w trądziku młodzieńczym. Niekiedy zmiany utrzymują się długo i stanowią wyzwanie dla kosmetologa/dermatologa.

Jak powstają czerwone przebarwienia na twarzy?

Czerwone, czy nieznacznie fioletowe plamy na skórze twarzy (o średnicy 1-2 mm lub większe) pojawiają się po ustąpieniu zmian zapalnych, najczęściej w przebiegu trądziku młodzieńczego. Jest to w istocie rumień pozapalny, czyli „świeża”, nowa blizna, jeszcze bez pigmentu. Skłonność do pojawienia się rumienia pozapalnego dotyczy także osób o jasnej karnacji, z tzw. skórą naczyniową, z powierzchownie zlokalizowanymi naczyniami krwionośnymi, ze skłonnością do rumienia, zasinienia, czy teleangiektazji.

Typowe przebarwienia pozapalne, czyli pigmentacja pozapalna, wiąże się natomiast z obecnością melaniny. Czynnikiem prowokującym jej powstawanie jest miejscowy stan zapalny. Skłonność do pigmentacji pozapalnej wynika z indywidualnych predyspozycji i właściwości skóry. Pigmentacja pozapalna częściej występuje u osób o ciemniejszej karnacji. Powstawanie melaniny może być też dodatkowo indukowane przez ekspozycję na UV, czy u osób z zaburzeniami endokrynologicznymi lub przyjmującymi doustnie estrogeny (np. antykoncepcja hormonalna).

Lokalizacja zmian i choroby ustępujące z pozostawieniem przebarwień

Schorzenia, w których obserwujemy rumień, czerwone plamy na twarzy to zwykle trądzik młodzieńczy, trądzik z wydrapania, trądzik o późnym początku po około 25 roku życia, trądzik przetrwały. Najczęstsza lokalizacja to policzki, broda, czoło. Przebarwienia pojawiają się także po ustąpieniu stanu zapalnego w opryszczce zwykłej, liszaju płaskim, po oparzeniu, w odczynie fototoksycznym (substancja fotouwrażliwiająca i ekspozycja na UV) czy innych zmianach związanych z uszkodzeniem skóry np. po zranieniu. Przebarwienia mogą utrzymywać się kilka tygodni lub miesięcy.

Jak zmniejszyć widoczność przebarwień?

Profilaktyka przeciw powstawaniu przebarwień pozapalnych (czerwonych plamek na twarzy) to przede wszystkim leczenie dermatologiczne schorzeń predysponujących i prawidłowa pielęgnacja skóry. Istotne znaczenie ma zmniejszanie stanu zapalnego i unikanie samouszkadzania skóry przez wyciskanie, drapanie czerwonych wykwitów na twarzy, usuwanie strupów.

W celu redukcji przebarwień pozapalnych wskazane jest:

  • stosowanie przez cały rok ochrony przed promieniowaniem UV,
  • zmniejszenie widoczności naczyń krwionośnych – preparaty z niacynamidem, kwasem laktobionowym,
  • zmniejszenie stanu zapalnego – preparaty o właściwościach kojących, łagodzących z d-pantenolem, alantoiną, galusanem epigallokatechiny, owsem.
  • ograniczenie melanogenezy (inhibitory tyrozynazy, hamujące uwalnianie melaniny) – preparaty z kwasem traneksamowym, migdałowym, azeloglicyną, arbutyną, witaminą C,
  • odnowa komórek naskórka, usuwanie komórek naskórka „obładowanych” melaniną – peelingi chemiczne (kwas cytrynowy, azelainowy, kojowy) i enzymatyczne,
  • wykonanie profesjonalnych zabiegów np. laserowych.

Czerwone plamy na skórze twarzy mogą być także mniej widoczne po zastosowaniu makijażu korekcyjnego.

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Prof. nadzw. dr n. med. Magdalena Ciupińska

Prof. nadzw. dr n. med. Magdalena Ciupińska

specjalista dermatolog-wenerolog i specjalista organizacji ochrony zdrowia

Od wielu lat  członek Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, a także przez kilka kadencji członek Zarządu Oddziału Warszawskiego PTD. Współredaktorka i autorka podręcznika "Podologia", pierwszej polskojęzycznej publikacji obejmującej szeroko zakres zagadnień dotyczących patologii kończyn dolnych, w szczególności stóp. Autorka licznych publikacji, doniesień na zjazdach dermatologicznych, kosmetycznych, współautorka 5 podręczników dla kosmetologów/lekarzy. Wieloletni profesor Wyższej Szkoły Zawodowej Kosmetyki i Pielęgnacji Zdrowia i Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. Prowadziła wykłady z dermatologii, onkologii, dermatologii z elementami medycyny estetycznej i kosmetologii leczniczej. Promotor licznych prac licencjackich i magisterskich z zakresu kosmetologii i dermatologii. Doświadczona klinicystka i dydaktyk. Wykładowca Podyplomowej Szkoły Medycyny Estetycznej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego i Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.