W okresie letnim w wyniku ekspozycji na słońce, niekorzystnych czynników atmosferycznych skóra ulega przesuszeniu, traci jędrność i elastyczność, zmarszczki stają się bardziej widoczne. Skóra dojrzała wykazuje objawy skóry suchej. W czasie lata zadbajmy więc o nawilżenie, odżywienie skóry zarówno przez codzienną pielęgnację jak i zabiegi w gabinecie kosmetycznym / w domu. Istotne znaczenie ma ochrona przed UV, odpowiednia ilość wypijanej codziennie wody, a także ruch na świeżym powietrzu i sen.
Skóra dojrzała może wykazywać objawy skóry suchej
Skóra dojrzała z wiekiem szybciej się też starzeje, pojawiają się zmarszczki i bruzdy. Zwykle związane jest to z obniżoną funkcją ochronną warstwy rogowej naskórka. Prawidłowa warstwa rogowa to jakby ceglany mur, w którym cegiełkami są odpowiednio ułożone białka, a przestrzenie między nimi wypełnione są zaprawą utworzoną z lipidów (cholesterol, ceramidy, kwasy tłuszczowe). Warstwa rogowa zbudowana jest z komórek zwanych korneocytami, posiadających tzw. kopertę białkową, a na zewnątrz kopertę zrogowaciałą (cornified envelope-CE). Obecna w korneocytach filagryna ulega degradacji do wolnych aminokwasów i związków, które mają za zadanie wiązanie wody. Jest to tzw. naturalny czynnik nawilżający NMF (natural moisturizing factor).
Dlaczego skóra dojrzała jest sucha?
Skóra dojrzała i nie tylko traci wodę w wyniku pocenia i parowania. Utrata wody przez pocenie (gruczoły potowe) w podwyższonej temperaturze otoczenia zapewnia prawidłową termoregulację organizmu. Jednocześnie odbywa się niewidoczna dyfuzja i parowanie wody przez naskórek, a proces ten określany jest jako przeznaskórkowa (transepidermalna) utrata wody zwana TEWL ( transepidermal water loss).
Uszkodzenie warstwy rogowej, nieprawidłowy skład lipidów, nadmierna utrata wody przez naskórek powoduje odwodnienie skóry i pojawiają się objawy suchości i dyskomfortu skóry. Ulgę przynoszą preparaty poprawiające właściwości ochronne naskórka.
Jak pielęgnować cerę dojrzałą?
Proces nawilżania skóry, przywracania jej prawidłowej zawartości wody wymaga systematyczności. Wskazane jest codzienne stosowanie odpowiednich kosmetyków, ochrona przed niekorzystnymi czynnikami środowiska zewnętrznego, o okresowo także zabiegi w gabinecie kosmetycznym / w domu. Nawilżanie skóry to przede wszystkim kosmetyki zatrzymujące wodę (hydrofilowe) oraz kosmetyki okluzyjne hydrofobowe tworzące warstwę okluzyjną zmniejszającą utratę wody przez naskórek, chroniącą przed parowaniem wody. By zachować prawidłowe nawilżenie skóry stosuje się także kosmetyki wzmacniające strukturę naskórka (wbudowujące się w naskórek) stanowiącego barierę ze światem zewnętrznym. Składniki o działaniu hydrofilowym, przyciągające i wiążące wodę to przede wszystkim kwas hialuronowy, trehaloza, mocznik.
Kosmetyki działające okluzyjnie, czyli tworzące na powierzchni skóry barierę chroniącą przed utratą wody to np. oleje. Kosmetyki wzmacniające barierę ochronną, wbudowujące się w naskórek to np. estry cholesterolu. W celu nawilżenia skóry na noc zalecane są preparaty działające odżywczo, które łączą właściwości hyfrofilowe, okluzyjne ewentualnie naprawcze. Wskazane są także miejscowo alfa-hydroksykwasy, choć z pewnym ograniczeniem, ze względu na ekspozycję na słońce. Polecane są również maseczki nawilżające zarówno kremowe jak i żelowe – w zależności od potrzeb cery i naszych upodobań. W okresie letnim konieczna jest codzienna ochrona przed UVA, UVB, ale także IR oraz VIS przy jednoczesnym wsparciu syntezy witaminy D3. Do mycia skóry i demakijażu zalecane są preparaty delikatnie oczyszczające, które nie naruszają naszej naturalnej bariery hydrolipidowej.
Nawilżenie skóry dojrzałej przede wszystkim…
Dobrze nawilżona skóra spełnia swoje funkcje ochronne. Prawidłowa warstwa rogowa zapobiega utracie cennych składników i wody z głębszych warstw naskórka i skóry właściwej. Optymalny skład lipidów w przestrzeniach międzykomórkowych warstwy rogowej, dobre nawilżenie skóry i ochrona przed nadmierną utratą wody stanowi barierę przed działaniem niekorzystnych czynników środowiska. Skóra nawilżona staje się bardziej miękka w dotyku, a powierzchowne zmarszczki wygładzają się, objawy dyskomfortu ustępują.
Trychologia to niezwykle modna dziedzina nauki, która wywalczyła sobie wysoką pozycję w świecie kosmetyki i medycyny oraz wśród zaangażowanych w rozwój zawodowy mistrzów fryzjerstwa. Dlaczego wzbudza tak ogromne zainteresowanie? Jaki zakres usług, wiedzy i kompetencji obejmuje? Czy jest to przyszłościowy kierunek rozwoju dla kosmetologa, czy tylko chwilowa moda?
Trychologia estetyczna (kosmetyczna) to trend wyraźnie się rozwijający w gabinetach kosmetologicznych, gdzie ważne jest kompleksowe podejście do poprawy wyglądu i jakości życia klientów, a idea holistycznej pielęgnacji realizowana jest w praktyce.
Czy warto rozszerzać ofertę o zabieg trychologii?
Rozszerzenie oferty o zabiegi trychologiczne wiąże się z koniecznością uzupełnienia wiedzy z anatomii i fizjologii skóry głowy, znajomości najczęstszych problemów tej okolicy, nabycia umiejętności odróżniania zmian kwalifikujących się do pielęgnacji czy leczenia, tak samo jak w przypadku diagnostyki skóry twarzy i ciała w gabinecie. Ocena stanu skóry oraz dobór odpowiednich preparatów i zabiegów należy do zadań kosmetyczki. Skóra głowy ma pewne odrębności, ale niekiedy są one podobne do problemów na twarzy, jak np. nadmierne wydzielanie łoju. Profesjonalne szkolenia, pasja, chęć i ambicje do ciągłego podnoszenia kwalifikacji, sprawdzony sprzęt i wyselekcjonowane produkty kosmetyczne dedykowane zabiegom trychologicznym to nieodzowne elementy konieczne dla rozszerzenia działalności. Liczba klientów zainteresowanych usługami z zakresu trychologii wciąż rośnie, więc bez wątpienia jest to dziedzina warta zainteresowania i inwestycji w edukację, kadrę i profesjonalne wyposażenie.
Trychologia rozwiązuje najczęstsze problemy
Powszechną dolegliwością zgłaszaną przez klientów jest sucha, łuszcząca się skóra głowy z towarzyszącym świądem, niekiedy dokuczliwym pieczeniem. Wtedy najczęściej nasze klientki, bez konsultacji z ekspertem, kupują źle dobrane szampony (np. przeciwłupieżowe), co zazwyczaj prowadzi do jeszcze większego przesuszenia i podrażnienia skóry, a w rezultacie do zaostrzenia objawów. Z początku będą to problemy wyłącznie kosmetyczne, ale w konsekwencji mogą prowadzić do nasilenia dolegliwości. W takich przypadkach istotną poprawę mogą przynieść odpowiednio dobrane zabiegi trychologiczne w gabinecie wraz z edukacją klienta i właściwy dobór preparatów do pielęgnacji domowej. Przyszłością trychologii jest wyspecjalizowanie się kosmetologów w zabiegach trychologicznych co pozwoli zyskać nową grupę klientów z problemami skóry głowy. Odpowiednio dobrana pielęgnacja w gabinecie poprawi stan skóry głowy, a tym samym samopoczucie klienta. Można uznać, że nadchodzi nowa era w zabiegach pielęgnacyjnych, które umiejętnie dobrane do problemu, spowodują, że „włos z głowy nie spadnie”.
Trychologia to niezwykle modna dziedzina nauki, która wywalczyła sobie wysoką pozycję w świecie kosmetyki i medycyny oraz wśród zaangażowanych w rozwój zawodowy mistrzów fryzjerstwa. Dlaczego wzbudza tak ogromne zainteresowanie? Jaki zakres usług, wiedzy i kompetencji obejmuje? Czy jest to przyszłościowy kierunek rozwoju dla kosmetologa, czy tylko chwilowa moda?
Trychologia estetyczna (kosmetyczna) to trend wyraźnie się rozwijający w gabinetach kosmetologicznych, gdzie ważne jest kompleksowe podejście do poprawy wyglądu i jakości życia klientów, a idea holistycznej pielęgnacji realizowana jest w praktyce.
Czy warto rozszerzać ofertę o zabieg trychologii?
Rozszerzenie oferty o zabiegi trychologiczne wiąże się z koniecznością uzupełnienia wiedzy z anatomii i fizjologii skóry głowy, znajomości najczęstszych problemów tej okolicy, nabycia umiejętności odróżniania zmian kwalifikujących się do pielęgnacji czy leczenia, tak samo jak w przypadku diagnostyki skóry twarzy i ciała w gabinecie. Ocena stanu skóry oraz dobór odpowiednich preparatów i zabiegów należy do zadań kosmetyczki. Skóra głowy ma pewne odrębności, ale niekiedy są one podobne do problemów na twarzy, jak np. nadmierne wydzielanie łoju. Profesjonalne szkolenia, pasja, chęć i ambicje do ciągłego podnoszenia kwalifikacji, sprawdzony sprzęt i wyselekcjonowane produkty kosmetyczne dedykowane zabiegom trychologicznym to nieodzowne elementy konieczne dla rozszerzenia działalności. Liczba klientów zainteresowanych usługami z zakresu trychologii wciąż rośnie, więc bez wątpienia jest to dziedzina warta zainteresowania i inwestycji w edukację, kadrę i profesjonalne wyposażenie.
Trychologia rozwiązuje najczęstsze problemy
Powszechną dolegliwością zgłaszaną przez klientów jest sucha, łuszcząca się skóra głowy z towarzyszącym świądem, niekiedy dokuczliwym pieczeniem. Wtedy najczęściej nasze klientki, bez konsultacji z ekspertem, kupują źle dobrane szampony (np. przeciwłupieżowe), co zazwyczaj prowadzi do jeszcze większego przesuszenia i podrażnienia skóry, a w rezultacie do zaostrzenia objawów. Z początku będą to problemy wyłącznie kosmetyczne, ale w konsekwencji mogą prowadzić do nasilenia dolegliwości. W takich przypadkach istotną poprawę mogą przynieść odpowiednio dobrane zabiegi trychologiczne w gabinecie wraz z edukacją klienta i właściwy dobór preparatów do pielęgnacji domowej. Przyszłością trychologii jest wyspecjalizowanie się kosmetologów w zabiegach trychologicznych co pozwoli zyskać nową grupę klientów z problemami skóry głowy. Odpowiednio dobrana pielęgnacja w gabinecie poprawi stan skóry głowy, a tym samym samopoczucie klienta. Można uznać, że nadchodzi nowa era w zabiegach pielęgnacyjnych, które umiejętnie dobrane do problemu, spowodują, że „włos z głowy nie spadnie”.
Kompleksowa linia kosmetyków, która skutecznie zapobiega przedwczesnemu starzeniu się skóry oraz redukuje pierwsze oznaki upływu czasu. Chroni skórę przed stresem termicznym, mechanicznym i oksydacyjnym. Kosmetyki dbają nie tylko o kondycję i wygląd skóry, ale także o jej komfort odczuwania czynników zewnętrznych.
Każda skóra wymaga odpowiedniej pielęgnacji domowej, szczególnie po inwazyjnych zabiegach kosmetycznych. Do obowiązku kosmetyczki powinna należeć rekomendacja preparatów dopasowanych do potrzeb. Nie każdy jednak salon przyjmuje to jako standard swojej obsługi klienta, ze szkodą dla salonu i klienta. Polecając produkty do domu trzeba mieć pewność, że będą one wspierać efekty wykonanego zabiegu i będą bezpieczne na klienta. Kosmetyczki/kosmetolodzy jako eksperci powinni uczyć właściwej pielęgnacji, higieny i systematyczności, pamiętając, że dobrze dopasowana pielęgnacja domowa ma ogromny wpływ na ostateczny efekt zabiegów, a źle dobrana może nawet zniweczyć ich ciężką pracę.
Ważna warstwa rogowa
W zależności od inwazyjności procedury, preparaty domowe powinny regenerować skórę, koić, łagodzić podrażnienia, chronić przed promieniowaniem, tonować i oczywiście nawilżać. Warstwa rogowa dzięki specyficznej budowie jest barierą mechaniczną, odporną na działanie różnych czynników zewnętrznych. Prawidłowe nawodnienie warstwy rogowej jest niezbędnym warunkiem utrzymania nieprzepuszczalności tej bariery jaką stanowi skóra i utrzymanie „granicy” między organizmem a światem otaczającym. Możemy powiedzieć, iż warstwa rogowa jest tak istotną ochroną naszego organizmu jak błona cytoplazmatyczna dla komórki.
Zazwyczaj warstwa rogowa zawiera około 15 % wody, a poniżej 10% mówimy o skórze suchej. Woda w warstwie rogowej związana jest z wewnątrzkomórkowymi białkami korneocytów, z hydrofilowymi częściami lipidów oraz z naturalnym czynnikiem nawilżającym. Przy zmniejszonej ilości wody zwiększa się przyleganie między korneocytami, „zalegają” one na powierzchni w większych ilościach i nie oddzielają się, skóra staje się szarawa, pozbawiona blasku, z przebarwieniami i wyczuwalnymi nierównościami.
Warstwa rogowa stale odnawia się i kończy proces różnicowania keratynocytów w naskórku. Komórki warstwy rogowej – korneocyty są martwe, pozbawione jąder komórkowych , niezdolne do podziału, płaskie, wydłużone, ułożone równolegle do błony podstawnej, w przeciwieństwie do komórek warstwy podstawnej – żywych z obecnością jądra komórkowego, zdolnych do podziału, ułożonych prostopadle do błony podstawnej. Tak więc w naszej skórze, a ściślej w naskórku dochodzi do apoptozy , czyli zaprogramowanej śmierci komórek naskórka. Bez tej autodestrukcji nie ma właściwej ochrony dla organizmu, nie jest zachowana homeostaza i właściwa ochrona naszego ciała.
Można sobie wyobrazić, jak funkcjonowałby organizm, gdyby warstwa rogowa była żywa i cała woda z nas „wyparowała”.Warstwa rogowa to od 8 do 21warstw korneocytów. Dolna część warstwy rogowej to stratum compactum, w której korneocyty są dość ściśle „upakowane”, jakby „pościskane”, nadal utrzymują połączenia między sobą, ale stopniowo dochodzi do degradacji desmosomów (połączeń) między nimi i komórki ulegają złuszczeniu. Ta najbardziej powierzchowna warstwa, stale oddzielających się komórek, nazywana jest stratum disjunctum .
Złuszczanie
Codziennie ulegają złuszczeniu 1-2 rzędy komórek. Proces rogowacenia naskórka uwarunkowany jest genetycznie, wymaga skoordynowania wielu czynników, by dochodziło do prawidłowej keratynizacji komórek naskórka, a tym samym do zachowania właściwej bariery. U zdrowej osoby proces ten trwa około 28 dni, ale w miarę starzenia się organizmu ulega spowolnieniu. By przyśpieszyć proces odnowy naskórka można wykonać zabiegi złuszczania skóry kwasami (m.in. migdałowy, cytrynowy, jabłkowy, winowy, mlekowy, glikolowy czy polihydroksykwasy). Stosowanie peelingów chemicznych powoduje rozluźnienie połączeń między komórkami warstwy rogowej i wysłanie sygnału za pomocą np. cytokin do rozpoczęcia podziałów warstwy podstawnej, czyli odnowy naskórka. Proces zapoczątkowuje różnicowanie się komórek naskórka, stymulowanie produkcji kolagenu, macierzy zewnątrzkomórkowej.
Skóra pracuje
Oddzielenie komórek warstwy rogowej, choć są one już martwe i mogłyby wydawać się „nieużyteczne” pobudzaja istotne procesy w skórze. Ta „praca” skóry wymaga dostarczenia jej wielu składników. Jest to wielki wysiłek dla skóry i trzeba ją wesprzeć w działaniu bezpośrednio po zabiegu i w pielęgnacji domowej. Oddzielenie części naskórka ułatwia przenikanie substancji do skóry i należy to wykorzystać, by uzyskać lepsze odżywienie i nawilżenie, odmłodzenie, wygładzenie zmarszczek, rozjaśnienie przebarwień. Skóra po zabiegach złuszczania wymaga specjalnej pielęgnacji, jest niekiedy podrażniona, zaczerwieniona, tkliwa, wrażliwa na dotyk, czasami towarzyszy jej uczucie ściągania, czy pieczenia. Z pewnością pomogą preparaty z substancjami łagodzącymi podrażnienia, działające kojąco na skórę i głęboko nawilżające i odżywiające. Ważna też będzie kompleksowa ochrona przed promieniowaniem UVA, UVB, IR czy VIS. Im lepiej skóra będzie zadbana po takich zabiegach, tym szybciej się zregeneruje, a efekt zabiegu będzie trwalszy.
Pielęgnacja po zabiegach
łagodzenie podrażnienia, ukojenie, redukcja zaczerwienienia skóry – kojąco nawilżający kompleks CalminMoist, silnie łagodzący kompleks InflaSoothing, ekstrakt z kudzu
Zima to trudny czas dla skóry, szczególnie tej bardzo wrażliwej, nadreaktywnej, z tendencją do podrażnień, delikatnej, cienkiej z przeświecającymi naczyniami krwionośnymi. Na zewnątrz niskie temperatury, wiatr, śnieg, a w pomieszczeniach ciepło. Tak więc zmieniające się warunki otoczenia to duże wyzwanie dla skóry, dlatego też konieczna jest właściwa pielęgnacja skóry zimą.
W okresie zimowym zdecydowanie krócej przebywamy na powietrzu niż w pozostałych miesiącach. Niekiedy jednak jest to konieczne ze względu na wykonywaną pracę i wtedy nawet kilka, kilkanaście godzin dziennie na skórę działają niekorzystne czynniki atmosferyczne. Nieco inaczej znosimy te niedogodności, gdy przebywanie na powietrzu jest związane z wypoczynkiem, czy uprawianiem sportu. Dla skóry nie ma to znaczenia i tak jest narażona na niską temperaturę, śnieg, „ostry” wiatr, zanieczyszczenie powietrza – smog, czy działanie promieniowania słonecznego. Mroźne powietrze, ujemne temperatury i związana z tym niska wilgotność sprzyja wysuszeniu skóry. Woda „ucieka” z naskórka, zaburzony jest proces rogowacenia, a tym samym proces przetwarzania filagryny w NMF. Skóra wykazuje objawy suchości, jest matowa, przeświecają naczynia krwionośne, może się łuszczyć.
Niekorzystne warunki na zewnątrz „zmuszają” do przebywania większości czasu w pomieszczeniach. Korzystamy więc z ogrzewania – kaloryfery, kominki, „dmuchawy”, klimatyzacja zarówno w domu, w miejscu pracy, a przemieszczając się samochodem, czy innymi środkami transportu narażeni jesteśmy na dodatkowe ogrzewanie. Skóra poddawana jest dużym wahaniom temperatury przy zmianie miejsca przebywania. Tak więc w wyniku kumulowania się i powtarzania niekorzystnych warunków otoczenia narasta suchość skóry i stopniowo się utrwala. Może dołączyć się świąd, pieczenie i uczucie ściągania. U osób, które mają suchą skórę w przebiegu chorób ogólnoustrojowych, chorób skóry, przyjmowanych leków zima może nasilić te dolegliwości. Sprzyjać temu będzie nieprawidłowa pielęgnacja skóry zimą lub jej brak.
Skóra sucha, delikatna, cienka ma zazwyczaj prześwitujące przez naskórek naczynia krwionośne – teleangiektazje. Nie są to „popękane naczynia„, jak niekiedy są określane, a rozszerzenia naczyń włosowatych splotu podbrodawkowatego skóry. Płytka lokalizacja naczyń i ich znaczna nadreaktywność może być związana z predyspozycją genetyczną, zmianami hormonalnymi, schorzeniami układu krążenia, czy przyjmowanymi lekami. Jednak duże znaczenie mają czynniki nasilające zmiany jak wiatr, mróz, różnice temperatur, promieniowanie ultrafioletowe, gorące napoje, czy potrawy, suche powietrze, zwłaszcza w klimatyzowanych pomieszczeniach, czy nieprawidłowa pielęgnacja skóry. Zimą liczba teleangiektazji zazwyczaj zwiększa się ze względu na narażenie skóry na mróz i małą wilgotność powietrza. Rozszerzone naczynka są szczególnie widoczne na policzkach i w okolicy skrzydełek nosa, czyli w miejscach, które w wyniku działania niskiej temperatury łatwiej ulegają uszkodzeniu. Przy utrwalonym rumieniu na policzkach niekiedy słyszy się określenie „odmrożone policzki”. Warto więc teraz zimą zadbać o właściwą ochronę skóry przed niekorzystnymi warunkami otoczenia. Zaleca się nakładanie kilku warstw na skórę, czyli „na cebulkę”, głównie preparaty bogate w składniki odżywcze, łagodzące podrażnienia, zabezpieczające przed nadmiernym wysuszeniem skóry, uszczelniające naczynia krwionośne i zmniejszające rumień, a także chroniące przed promieniowaniem UV.
Czynniki sprzyjające suchości skóry zimą:
przebywanie w klimatyzowanych pomieszczeniach
przebywanie w bardzo ciepłych pomieszczeniach
spożywanie większej ilości gorących napojów i potraw
gorące kąpiele, prysznic, sauna
brak ochrony przed niekorzystnymi czynnikami otoczenia
nieprawidłowy dobór składników do pielęgnacji skóry
Skóra odwodniona powstaje przy zmniejszeniu zdolności naskórka do wiązania wody i zwiększeniu przeznaskórkowej utraty wody przez naskórek (TEWL – Transepidermal Water Loss).
Przeznaskórkowa utrata wody to ilość wody jaka przedostaje się z wnętrza ciała, przez warstwę rogową naskórka do atmosfery. Przeciwieństwem do tego jest zdolność naskórka do zahamowania ucieczki wody i pozostawienia jej w naskórku. Jeśli naskórek nie jest zbudowany prawidłowo i nie „potrafi” tej „wilgoci” zatrzymać staje się odwodniony. Tak więc odwodnienie skóry związane jest z zaburzeniami w utrzymaniu tej wody w naskórku. W skórze właściwej, która jest magazynem wody dla organizmu, znajduje się jej około 70-80%. Komórki naskórka im bliżej powierzchni, tym mniej zawierają wody. W skórze suchej zawartość wody w warstwie rogowej wynosi około 10%.
Nawilżenie
Sposobem na przywrócenie prawidłowego „nasycenia naskórka wodą” jest jego nawilżenie, ale co to oznacza w praktyce? Skóra odwodniona jest mało elastyczna, traci jędrność i napięcie, niska zawartość wody powoduje degradację rusztowania podporowego skóry: włókien kolagenowych i elastynowych, zaczynają pojawiać się zmarszczki. Istotne znaczenie ma taka naprawa naskórka, by utrzymywał odpowiednią ilość wody. By ograniczyć utratę wody należy wykorzystać 2 mechanizmy: pierwszy to wytworzenie na powierzchni naskórka jakby „pokrywki” czyli warstwy zmniejszającej utratę wody (parowanie), czyli tzw. okluzja, a drugi to wzmocnienie samej struktury naskórka, tak by „chętnie” tę wodę utrzymał. Parowanie wody ze skóry ogranicza warstwa łoju na powierzchni, prawidłowa warstwa rogowa (ceglany mur), zdolność naskórka do tworzenia naturalnego czynnika nawilżającego NMF, istotne znaczenie ma też proces rogowacenia.
Rewitalizacja i odmłodzenie
Idealna bariera ochronna to warstwa rogowa zbudowana z odpowiednio uwodnionych korneocytów zespolonych cementem międzykomórkowym. Ta „zaprawa” składa się z lipidów w następującej proporcji: ceramidy około 50%, cholesterol około 25% i kwasy tłuszczowe około 15%. Naturalny czynnik nawilżający zwany NMF mający zdolność wiązania wody to aminokwasy powstałe z degradacji filagryny obecnej w korneocytach, sole kwasu piroglutaminowago, kwasu mlekowego i mocznika. Wewnątrzkomórkowy NMF i zewnątrzkomórkowe lipidy to płaszcz wodno-lipidowy odgrywający istotną rolę w nawilżeniu naskórka. Zbyt mało uwodnione korneocyty, nieprawidłowy skład „zaprawy” lub jej ubytki, niedobory w wytwarzaniu NMF, adhezja korneocytów (przyleganie) czyni naskórek nieelastyczny, niespełniający swojej funkcji ochronnej. Suchość naskórka zwiększa adhezję, przyleganie korneocytów, nie mogą się one oddzielać , naskórek ulega zgrubieniu, skóra staje się szarawa, szorstka, nieelastyczna, a zmarszczki są bardziej widoczne. Nawodnienia naskórka nie można uzyskać polewając go wodą, należy zastosować preparaty odbudowujące i wzmacniające funkcjonowanie bariery naskórkowej i tym samym zatrzymanie wody w naskórku. By poprawić penetrację należy ułatwić oddzielanie się korneocytów, np. przez złuszczanie z zastosowaniem alfa hydroksykwasów.
Jednym z nich jest kwas mlekowy, naturalnie występujący w kwaśnym mleku, maślance, jogurcie, jabłkach , pomidorach czy piwie. Był już stosowany w starożytności jako preparat przeciwstarzeniowy do rewitalizacji skóry, zmniejszający przebarwienia, poprawiający nawilżenie i wygładzający naskórek. Kwas mlekowy normalizuje procesy rogowacenia, odnowę komórkową, złuszcza i spłaszcza warstwę rogową umożliwiając lepszą penetrację składników odżywczych, a jednocześnie zmniejsza przebarwienia. Stymuluje produkcję ceramidów, co wzmacnia i usprawnia funkcje barierowe naskórka , zmniejsza się TEWL, a więc wzrasta nawilżenie.
Nawilżona skóra jest bardziej elastyczna i miękka, a wtedy wypłycają się powierzchowne zmarszczki. Dodatkowo kwas mlekowy stymuluje fibroblasty do produkcji kolagenu i zwiększa poziom glikozaminoglikanów wiążących wodę. Zabiegi z kwasem wyraźnie poprawią kondycję skóry, nawilżą, „wypłycą” zmarszczki, skóra będzie gładsza o bardziej równomiernym kolorycie.
Precyzyjną mieszaninę kwasu mlekowego 20%, mocznika i kwasu hialuronowego znajdziecie w najnowszym zabiegu rewitalizująco-odmładzającym BANDI. Kwas idealnie sprawdzi się przy cerach odwodnionych, z objawami przesuszenia i zachwianą równowagą wodno – lipidową, pozbawionych blasku, prawidłowego napięcia, z problemem drobnych zmarszczek i linii mimicznych.
Nadmierna suchość skóry powstaje w wyniku znacznej utraty wody przez uszkodzoną warstwę rogową, nieprawidłowy skład lipidów, czy zmniejszoną aktywność gruczołów łojowych. Sucha skóra nasila się z wiekiem, może być w przebiegu różnych schorzeń skóry, czy działania niekorzystnych czynników środowiska zewnętrznego. W skórze suchej szybciej pojawiają się zmarszczki.
Bariera naskórkowa
Głównym elementem ochronnym skóry jest bariera naskórkowa, a przede wszystkim warstwa rogowa. Kontroluje ona wchłanianie różnych substancji z powierzchni skóry i zapobiega utracie cennych składników i wody z głębszych warstw naskórka i skóry właściwej. Warstwa rogowa to pozbawione jąder, spłaszczone komórki zwane korneocytami, mają one we wnętrzu tzw. kopertę białkową, a na zewnątrz kopertę zrogowaciałą (cornified envelope-CE). Połączone są koreodesmosomami, a między nimi jest substancja złożona głównie z lipidów (cholesterol, ceramidy, kwasy tłuszczowe) i tzw. naturalnego czynnika nawilżającego NMF (natural moisturizing factor).
Naturalna warstwa
Idealna warstwa rogowa przypomina ceglany mur, cegłami są białka o odpowiednim składzie i ułożeniu, a zaprawą lipidy. Nawodnienie oraz prawidłowy skład lipidów w przestrzeniach międzykomórkowych warstwy rogowej gwarantują utrzymanie funkcji naskórka, a więc zatrzymanie wody, ochrona przed wnikaniem drobnoustrojów, urazami mechanicznymi, związkami chemicznymi i czynnikami fizycznymi np.: promieniowaniem ultrafioletowym. Skład i ilość lipidów w warstwie rogowej zależy od płci, pory roku, wieku czy okolicy skóry.
Suchość skóry
Cera sucha występuje u około 80% kobiet dojrzałych, a z wiekiem szybciej się starzeje, staje się pomarszczona, skłonna do tworzenia zmarszczek, bruzd, może być uboga w wodę jak i tłuszcze, jest to skóra odwodniona. Ma uszkodzoną i obniżoną funkcję ochronną warstwy rogowej naskórka, zwiększa się przeznaskórkowa utrata wody (TEWL). Skóra sucha może dotyczyć całego ciała, jest cienka, pergaminowa, matowa, niekiedy zaczerwieniona, łuszcząca, szorstka, często ma jakby „brudny” wygląd. Jest mało elastyczna, słabo napięta, niekiedy z obecnością pęknięć, np. na dłoniach w okolicy opuszki palca. Mogą prześwitywać przez nią naczynia krwionośne (teleangiektazje).
Stopniowo traci właściwości ochronne, staje się bardzo wrażliwa, skłonna do podrażnień. Początkowo przesuszenie skóry może mieć charakter przejściowy i pojawiać się przy działaniu niekorzystnych warunków otoczenia, nieprawidłowej pielęgnacji, powoli ten stan utrwala się. Osoby z suchą skórą skarżą się na świąd, pieczenie, uczucie ściągania. Ulgę przynoszą preparaty poprawiające właściwości ochronne naskórka.
Geneza
Sucha skóra nabyta powstaje w wyniku działania czynników zewnętrznych jak ekspozycja na UV – słońce, solaria, narażenie na niekorzystne warunki klimatyczne pojawiające się w związku z wykonywaną pracą, czy rekreacją – mała wilgotność, wiatr, niskie temperatury. Także okres zimowo-jesienny i korzystanie z ogrzewania mieszkań, ekspozycja na czynniki chemiczne, nieprawidłowa pielęgnacja skóry, dieta, nagłe spadki wagi ciała, zaburzenia hormonalne czy przyjmowane leki mogą nasilać objawy suchości. Niektóre choroby skóry przebiegają ze znaczną suchością np. atopowe zapalenie skóry, wyprysk tzw. egzema, szczególnie widoczna na dłoniach tzw. dermatoza „ze zużycia”, łuszczyca, rybia łuska czy winter xerosis. Suchość skóry obserwujemy także w schorzeniach narządów wewnętrznych: w cukrzycy, przewlekłej niewydolności nerek, niedoczynności tarczycy czy nowotworach.
Sposoby walki z suchością
Walka z suchością skóry to przede wszystkim odbudowa i wzmocnienie uszkodzonej bariery naskórkowej, uzupełnienie lipidów, zmniejszenie utraty przez-naskórkowej wody, a tym samym wzrost elastyczności, poprawa wyglądu skóry, spłycenie zmarszczek, wygładzenie skóry, zmniejszenie świądu. Istotne znaczenie ma systematyczna pielęgnacja skóry, dobrana indywidualnie, niekiedy może być wystarczająca formą przywrócenia funkcji ochronnej naskórka. W pielęgnacji skóry suchej stosowane są emolienty o właściwościach nawilżających, natłuszczających i uelastyczniających skórę i zmniejszających stan zapalny. Wykorzystywany jest efekt okluzji (estry choresterolu, olej kokosowy, masło shea, olej makadamia) co zapobiega odparowaniu wody. Ponadto woda może być wiązana i utrzymywana w naskórku (mocznik, kwas hialuronowy, gliceryna). Tak wzmocniona warstwa rogowa stanowi barierę ochronną.
