Krem z filtrem – metody oceny skuteczności i oznakowanie

Krem z filtrem – metody oceny skuteczności i oznakowanie

Promieniowanie ultrafioletowe zawarte jest w świetle słonecznym i obejmuje trzy zakresy: UVA, UVB i UVC. Tak jak każde promieniowanie elektromagnetyczne charakteryzują je określone wielkości fizyczne: długość fali i jej częstotliwość. Wielkości te są w stosunku do siebie odwrotnie proporcjonalne i określają energię promieniowania. Im krótsza fala tym niesie więcej energii. Promieniowanie UV jest dla naszej skóry niekorzystne, dlatego powinniśmy ją chronić stosując odpowiedni krem z filtrem.

Zakres promieniowania UV

Promieniowanie UVA stanowi aż 95% promieniowania docierającego do Ziemi i emituje najniższą energię spośród UV. Z uwagi na to, że dociera aż do skóry właściwej wpływa na zjawisko fotostarzenia oraz powodowanych słońcem uczuleń.

Promieniowanie UVB stanowi zaledwie 4 do 5% promieniowania UV docierającego do Ziemi i jest prawie całkowicie pochłaniane przez naskórek. Jednak z uwagi na wysoką energię niezwykle silnie oddziałuje na organizmy żywe. UVB powoduje powstawanie rumienia i oparzeń słonecznych, wykazuje także działanie kancerogenne, czyli może uszkodzić DNA w komórkach skóry. Intensywność UVB zależy od pory roku i warunków atmosferycznych, a największa jest latem w godzinach południowych.

W całym zakresie promieniowania UV najbardziej niebezpieczne dla organizmów żywych jest promieniowanie UVC, które ma najniższą długość fali i najwyższą energię. Na szczęście promieniowanie to nie dociera do Ziemi, gdyż w całości pochłania je warstwa stratosfery Ziemi, głównie dzięki obecności warstwy ozonowej. Promieniowanie UVC jest wykorzystuje się natomiast jako środek bakteriobójczy np. w lampach do sterylizacji.

Dlatego też by zapewnić sobie odpowiednią ochronę skóry i cieszyć się słońcem należy stosować produkt ochrony przeciwsłonecznej, czyli krem z filtrem, który stworzy barierę ochronną przed promieniami UVA i UVB.

Krem z filtrem – regulacje prawne

Produkty przeciwsłoneczne podlegają regulacjom Komisji Europejskiej. Obecnie lista filtrów UV dozwolonych do stosowania w kosmetykach w Europie zawiera 31 pozycji. Możemy je podzielić na te, które chronią tylko przed UVB lub UVA oraz takie, które chronią jednocześnie zarówno w zakresie UVB jak i UVA.

Filtry dopuszczone w kosmetykach w UE (wg INCI) to:

UV-A: Terephthalylidene Dicamphor Sulfonic Acid, Butyl Methoxy Dibenzoylmethane, Polyacrylamidomethyl Benzylidene Camphor, Benzophenone-4, Benzophenone-5, Bisimidazylate, Diethylamino Hydroxybenzoyl Hexyl Benzoate.

UV-B: Camphor Benzalkonium Methosulfate, Homosalate, Benzophenone-3, Phenylbenzimidazole Sulfonic Acid, Benzylidene Camphor Sulfonic Acid, Octocrylene, Octyl Methoxycinnamate, Peg-25 PABA, Isoamyl p-Methoxycinnamate, Ethylhexyl Triazone, Diethylhexyl Butamido Triazone, 4-Methylbenzylidene Camphor, 3-Benzylidene Camphor, Ethylhexyl Salicylate, Ethylhexyl Dimethyl PABA, Polysilicone- 15, Titanium Dioxide.

UV-AB: Drometrizole Trisiloxane, Bis-Ethylhexyloxyphenol Methoxyphenyl Triazine, Methylene bis- Benzotriazolyl Tetramethylbutylphenol.

Zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej funkcja ochronna kosmetyków promieniochronnych musi być należycie udokumentowana (odpowiednie dowody na skuteczność działania wyrobów). Konieczne jest także stosowanie odpowiedniej komunikacji marketingowej.

By potwierdzić zdolności promieniochronne kosmetyków plażowych należy wyznaczyć ich współczynnik ochrony przed promieniowaniem UVB i UVA.

Współczynnik ochrony przed UVB

SPF to współczynnik ochrony przeciwsłonecznej, określający efektywność kremu z filtrem w zakresie UVB. W praktyce prowadzenia badań skuteczności kosmetyków promieniochronnych, stosuje się równomierną i „dość grubą” warstwę produktu aplikowaną na badaną powierzchnię. Konsumenci niestety nie są tak skrupulatni (cienka, nierównomierna warstwa), dlatego wskaźniki ochrony otrzymywane w badaniach standaryzowanych są nieco zawyżone.

Współczynnik ochrony przed UVA

Według zaleceń Komisji Eropejskiej stopień ochrony przed UVA w kremie z filtrem wynosi co najmniej 1/3 ochrony przed UVB. Dlatego współczynnik ochrony przed UVA nie jest odrębnie oznakowany na kosmetyku. Jednak często na opakowaniach produktów przeciwsłonecznych spotkamy symbol UVA w kółku. Jest to deklaracja, że produkt spełnia wymagane parametry ochrony przed UVA.

Krem z filtrem

 Czytając etykietę kremu z filtrem, powinniśmy szukać:

  • wartości współczynnika ochrony przeciwsłonecznej SPF,
  • symbolu ochrony przed UVA,
  • wskazówek dotyczących sposobu stosowania np. aplikowanej jednorazowo ilości i częstości powtarzania aplikacji,
  • wskazówek dotyczących środków ostrożności, które należy zachować podczas przebywania na słońcu,
  • ostrzeżeń wskazujących, że produkt nie zapewnia 100% ochrony.

Krem z filtrem – badania potwierdzające efektywność

Na świecie obowiązuje kilka metod testowania produktów ochrony przeciwsłonecznej. W zależności od rejonu istnieją różne wymagania do obowiązujących metod testowania, przeprowadzonych rodzajów badań (Europa: ISO, USA: FDA). Metody oceny są bardzo złożone i towarzyszą im pewne nieodłączne czynniki, które wpływają na zmienność wykonywania testów, np.: wykwalifikowanie personelu, sposób aplikacji produktów i odczytu wyników. By metody były łatwe i opłacalne do wykonania oraz by zapewnić możliwe najbardziej równoważne i dokładne wyniki, są one nieustająco testowane i udoskonalane (przygotowywane są ich kolejne edycje).  

Metody testowania produktów ochrony przeciwsłonecznej

  1. Metoda ISO 24444 SPF: metoda in-vivo SPF rekomendowana przez Cosmetics Europe. Stosowana w Europie i Azji.
  2. Metoda ISO 24442: określa metodę in vivo oceny współczynnika ochrony UVA (UVAPF) miejscowych produktów przeciwsłonecznych.
  3. Metoda ISO 24443: metodę in-vitro UVA rekomendowaną przez Cosmetics Europe, standaryzowaną w Europie. Norma ta nie wymaga badania ludzi.
  4. Metoda FDA 2011 Broad Spectrum: in vitro stosowaną w USA i Kanadzie (FDA). Najłatwiejsza do potwierdzenia, jednak nie obrazuje stopnia ochrony skóry przed uszkodzeniami spowodowanymi przez promieniowanie UVA.
  5. Metoda FDA 2011: in vivo SPF, stosowana w USA i Brazylii, podobna do metody ISO24444.
  6. Metoda PA (Protection Grade of UVA): stosowaną w kilku krajach Azji m.in. Japonii i w Korei Południowej. Jest ona w zasadzie kopią metody ISO 24442 z dodatkową klasyfikacją w zakresie 2-16 oraz powyżej 16 (PA++++).

Metody ISO 24444 in vivo SPF i FDA 2011 SPF in vivo uważa się za złote standardy w ocenie produktów ochrony przeciwsłonecznej.

Wodoodporny krem z filtrem

Produkty przeciwsłoneczne często oznakowane są jako wodoodporne. Również ta deklaracja wymaga potwierdzenia w badaniach. Wodoodporność kosmetyków określa się wg. specjalnej, międzynarodowej metody. Jest to stosunek wartości SPF przed kontaktem z wodą do wartości SPF po dwukrotnej 20 minutowej kąpieli. Jeśli stosunek ten wynosi powyżej 50% preparat uznaje się za wodoodporny (wymaganie w Europie).

KREM Z FILTREM

Skuteczna ochrona skóry
w czasie lata

Morski stymulator kwasu hialuronowego w kosmetykach

Morski stymulator kwasu hialuronowego w kosmetykach

Kwas hialuronowy to jedna z najbardziej popularnych substancji nawilżających. Dlatego tak chętnie wykorzystywany jest w recepturach kosmetyków. Jego działanie polega na wiązaniu cząsteczek wody i zapobieganiu jej transepdermalnej ucieczce. W kosmetykach możemy również zastosować składniki, które będą stymulowały produkcję kwasu hialuronowego w skórze. Jednym z nich jest morski stymulator kwasu hialuronowego, który pobudza wytwarzanie tzw. epidermalnego kwasu hialuronowego.

Epidermalny kwas hialuronowy

Kwas hialuronowy znany jest ze swych właściwości nawilżających. Jego głównym miejscem występowania jest skóra właściwa. Okazuje się jednak, że związek ten występuje także w naskórku, a konkretnie jego warstwie podstawnej i kolczystej. Epidermalny kwas hialuronowy odgrywa ważną rolę w utrzymaniu prawidłowej struktury naskórka. Inicjuje i utrzymuje stałe remodelowanie komórek od warstwy podstawnej do stratum corneum. Podobnie do kwasu hialuronowego występującego w skórze właściwej, ma właściwości higroskopijne i wiąże cząsteczki wody.

Morski stymulator kwasu hialuronowego w kosmetykach Pure Care

Morski stymulator kwasu hialuronowego

To zaawansowany technologicznie koncentrat oligofurcellaranu, otrzymywany z powszechnej w wodach skandynawskich czerwonej algi Furcellaria lumbrilicalis. Wykazuje wielopoziomową strategię nawilżania, dzięki swemu wielokierunkowemu działaniu:

  • posiada właściwości higroskopijne i wychwytuje cząsteczki wody na powierzchni skóry, podobnie do kwasu hialuronowego,
  • stymuluje syntezę epidermalnego kwasu hialuronowego w celu restrukturyzacji i nawilżenia naskórka,
  • wzmacnia szczelność naskórka,
  • stymuluje syntezę ceramidów, zachowuje i chroni odpowiedni poziom nawilżenia w skórze,
  • pobudza syntezę NMF – czynnika nawilżającego naskórka.

Morski stymulator kwasu hialuronowego to składnik, który zastosowaliśmy w linii kosmetyków Pure Care. Dzięki niemu już na etapie oczyszczania skóry dbamy o jej odpowiednie nawilżenie.

PURE CARE

Nawilżaj skórę już na etapie jej oczyszczania

Kosmetyk skuteczny, ale czy bezpieczny?

Kosmetyk skuteczny, ale czy bezpieczny?

Każdy z nas sięgając po produkt kosmetyczny chce być pewien, że jest on bezpieczny. Jest to kwestia najważniejsza zarówno dla konsumentów jaki i producentów. W Polsce i całej Unii Europejskiej odpowiedzialność za kosmetyki wprowadzone na rynek ponosi tzw. osoba odpowiedzialna, najczęściej jest to producent (dystrybutor). Bezpieczeństwo kosmetyków jest bardzo rygorystycznie regulowane przepisami prawa, gdzie dokumentem nadrzędnym jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego Rady (WE) nr 1223/2009. Regulacja ta narzuca na osobę odpowiedzialną za produkt kosmetyczny szereg obligatoryjnych wymagań i obowiązków, zgodnie z poniższą zasadą:

Kosmetyk wprowadzony do obrotu, używany w normalnych lub w innych dających się przewidzieć warunkach, z uwzględnieniem w szczególności jego wyglądu, prezentacji, oznakowania, wszelkich instrukcji użycia oraz innych wskazówek lub informacji pochodzących od producenta, nie może zagrażać zdrowiu ludzi.

Dobór składników kosmetyku

Już na etapie doboru surowców do danego produktu kosmetycznego zwraca się uwagę na ich zgodność z obowiązującym prawem. Nad bezpieczeństwem składników kosmetyków czuwa Komisja Europejska oraz organ doradczy – Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (Scientific Committee on Consumer Safety – SCCS). Przede wszystkim każdy składnik musi być dopuszczony do stosowania w kosmetykach. Każdy surowiec powinien posiadać dokumenty potwierdzające jego: dokładny skład, pochodzenie, profil toksykologiczny, czystość mikrobiologiczną i ewentualną zawartość zanieczyszczeń. Producenci zwracają też uwagę by surowce miały potwierdzenia o: nie wykonywaniu testów na zwierzętach, braku alergenów, czy substancji kancerogennych, mutagennych lub teratogennych.

Ważne opakowanie

Kolejnym kluczowym aspektem jest dobór odpowiedniego opakowania, które jest kompatybilne z daną masą kosmetyczną. Dlatego niezbędne jest sprawdzenie kompatybilności materiału, z którego wykonano opakowanie z docelową masą kosmetyczną. Oznacza to, że składniki kosmetyku, w żaden sposób nie mogą wchodzić w reakcję z przeznaczonym dla niej opakowaniem, jak i odwrotnie.

Testy i badania kosmetyku

Następnie dla potwierdzenia bezpieczeństwa kosmetyków przeprowadza się szereg testów:

  • stabilności i starzenia masy kosmetycznej – czyli testy polegające na sprawdzeniu właściwości fizyko-chemicznych masy w różnych temperaturach w zadanych okresach czasu.
  • czystości mikrobiologicznej – wykrywają bakterie, wirusy czy grzyby;
  • dermatologiczne – pozwalają stwierdzić obecność lub brak właściwości uczulających czy drażniących danego kosmetyku,
  • aplikacyjne – wykonuje się je na określonej grupie probantów. W ten  sposób sprawdza się użycie kosmetyków w warunkach docelowych
  • aparaturowe – potwierdzają deklarowane działanie produktu kosmetycznego;
  • obciążeniowe – czyli badanie układu konserwującego, pozwala ono sprawdzić, czy dane konserwanty odpowiednio chronią kosmetyk przed drobnoustrojami
  • oznaczenie współczynnika SPF – w przypadku kosmetyków przeciwsłonecznych, wykonuje się również pomiar skuteczności filtrów UV.
Kosmetyk przed wprowadzeniem do sprzedaży podlega wielu testom oceny bezpieczeństwa i skuteczności

Co to jest GMP?

W bezpieczeństwie produktu kosmetycznego istotną rolę odgrywa proces produkcyjny. Dlatego wytworzenie kosmetyków i ich pakowanie musi odbywać się zgodnie w Dobrą Praktyką Wytwarzania (GMP), która narzuca producentom szereg wymagań i procedur.

Najważniejszym aspektem odpowiadającym za bezpieczeństwo kosmetyku jest jego ocena bezpieczeństwa. Dlatego przed wprowadzeniem do obrotu każdy kosmetyk podlega rygorystycznej i indywidualnej ocenie bezpieczeństwa. Zgodnie z przepisami prawa ocena bezpieczeństwa obejmuje analizę toksykologiczną składników (ich możliwe interakcje) oraz analizę informacji na temat produktu, np. stopnia kontaktu produktu z ciałem człowieka, czy oznakowanie produktu na opakowaniu docelowym. Stopień kontaktu to inaczej sposób aplikacji: ilość i częstotliwość stosowania produktu oraz części ciała, na które kosmetyk ma być stosowany. Ocenę bezpieczeństwa przygotowuje się pod kątem konkretnej grupy konsumentów, dla których przeznaczony jest dany kosmetyk.

Nad wszystkim czuwa Safety Assessor

Ocenę bezpieczeństwa przeprowadza wykwalifikowany specjalista tzw. Safety Assessor, który odpowiada za rzetelne jej wykonanie. Ta dokładna analiza końcowego produktu ma dać gwarancję, że kosmetyk, stosowany zgodnie z przeznaczeniem i sposobem użycia, w warunkach możliwych do przewidzenia nie stanowi dającego się przewidzieć ryzyka i zagrożenia dla zdrowia ludzi. W razie potrzeby (zmiany w składnikach i produkcie kosmetycznym) każdą ocenę bezpieczeństwa należy na bieżąco aktualizować.

Jak widać proces oceny bezpieczeństwa kosmetyku jest długi i pracochłonny. Kupując kosmetyk z legalnego źródła, używając go zgodnie ze wskazówkami na etykiecie możemy być pewni, że taki produkt jest dla nas bezpieczny.

BANDI COSMETICS

Bezpieczeństwo i skuteczność kosmetyków to dla nas podstawa

Papaja – owoc zdrowia i urody

Papaja – owoc zdrowia i urody

Papaja, a dokładnie melonowiec właściwy (Carica papaya L.), to gatunek roślin z rodziny melonowcowatych. Jej ojczyzną jest Ameryka Środkowa oraz południowe rejony Ameryki Północnej. Dzięki podróżnikom stała się znana również w Azji i Afryce.

Papaja to nie tylko walory smakowe

Papaja to nie tylko walory smakowe i piękny wygląd. Owoc ten, kryje w sobie mnóstwo dobroczynnych właściwości.

Świeże, dojrzałe owoce są jednym z bogatszych źródeł witaminy C – jeden owoc zawiera ponad dwukrotną dawkę dziennego zapotrzebowania. Od dawna wiadomo, że witamina C pełni w organizmie wiele ważnych funkcji, między innymi neutralizuje działanie wolnych rodników, wzmacnia odporność i działa przeciwzapalnie.

Papaja jest również cennym źródłem witaminy A (zapewnia około 3300 IU/ 300 g) i flawonoidów, takich jak beta-karoten, luteina, zeaksantyna i kryptoksantyna.

Działania papai

Owoc, podobnie jak inne części drzewa papai, zawiera enzymy, które działają jak naturalny katalizator reakcji regulowania wewnętrznych funkcji rośliny (dojrzewanie owoców, zmiana koloru liści), a przede wszystkim wykazują moc trawienia białek. Na przestrzeni ostatnich lat zaczęto wykorzystywać enzymy owocowe z papai w holistycznych zabiegach pielęgnacyjnych. W Aryuwedzie, czy pielęgnacji naturalnej są stosowane jako bezpieczny sposób złuszczania i zwalczania problemów skórnych. Obecnie stała się niezastąpionym składnikiem nowoczesnych kosmetyków.

Enzymy w papai

Papaja (Carica papaya), zawiera enzym proteolityczny – papainę, zwany również proteazą papainową.

Protolityczny enzym papaina pomaga delikatnie rozkładać i trawić duże ilości białek występujących na powierzchni naskórka. Łagodne i skuteczne złuszczanie usuwa zewnętrzną warstwę martwych komórek skóry, w której z reguły gromadzą się: sebum, zanieczyszczenia oraz bakterie.

W efekcie papaina pomaga rewitalizować skórę, przeciwdziałać jej podrażnieniom, nadając cerze świeży, promienny wygląd. Dobroczynne właściwości ekstraktu z papai wykorzystano w naszym nowym limitowanym zabiegu Tropical Ferment Peel.

Chemiczna obróbka papai

Papaina jest ekstrahowana zgodnie z zasadami zrównoważonej produkcji z niewykorzystanego miąższu owoców. Następnie poddawana jest procesowi fermentacji za pomocą bakterii Lactobacillus lactis, by pozyskać łatwiej przyswajalne pożądane substancje fitochemiczne.

Zamknięte w liposomach: mikrokolagen, witamina C i rutyna

Zamknięte w liposomach: mikrokolagen, witamina C i rutyna

Liposomy to mikroskopijne, sferyczne pęcherzyki o średnicy od 80 do 400 nm, których otoczka lipidowa zbudowana jest z podwójnej warstwy fosfolipidów. Ich struktura jest bardzo podobna do naturalnych lipidów naskórka. Dzięki temu wykazują do nich unikalne powinowactwo.

Co to właściwie są liposomy?

Liposomy są zbudowane z takich samych składników, co ludzkie błony komórkowe i przypominają strukturę lipidową skóry. Łatwo jest w nich przechowywać substancje aktywne, a ich wielkość pozwala bez problemu przenikać przez ściany naczyń krwionośnych. Substancje bez problemu wchodzą do wnętrza liposomów i są w nich szczelnie zamknięte do momentu uwolnienia. To wszystko sprawia, że liposomy są często wykorzystywane zarówno w przemyśle farmaceutycznym, jak i w kosmetycznym. Należy zaznaczyć, że w przemyśle kosmetycznym, aby liposomy nie przedostały się do krwiobiegu stosuje się te o wielkości od 100 do 250 nm . Liposomy umożliwiają dostarczanie wyższych stężeń składników aktywnych do głębszych warstw naskórka, a składniki membrany liposomów, takie jak fosfatydylocholina, cholesterol i ceramidy same w sobie wpływają na właściwości stratum corneum.

Liposomy są nośnikami wielu substancji aktywnych, umieszczanych wewnątrz otoczki. Najczęściej zamykane w liposomach są: aminokwasy, witaminy, ceramidy, cholesterol. Są one przenoszone głęboko w kierunku skóry właściwej w celu uzyskania określonych efektów: działania przeciwstarzeniowego, łagodzenia, odżywienia i nawilżenia, wzmacniania funkcji barierowych skóry. Modyfikując warunki tworzenia oraz substancje wyjściowe, można otrzymać liposomy o różnych właściwościach. Przykładem bardzo ciekawego i komplementarnie działającego liposomu jest struktura zawierająca we wnętrzu kapsułki trzy aktywne substancje: pochodną rutyny, stabilną formę witaminy C oraz hydroksyprolinę (Zamknięte w liposomach: mikrokolagen, witamina C i rutyna – zastosowane w produktach z serii Anti Aging Care).

Rutyna i jej właściwości

Pochodna rutyny posiada działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, antyoksydacyjne. Efektywność rutyny zwiększa umieszczona w kapsułce witamina C oraz hydroksyprolina, która jest ważnym składnikiem kolagenu w skórze oraz stymuluje jego syntezę. Dzięki odpowiednio dobranym składnikom aktywnym oraz ich synergii liposomy te jak pokazują badania kliniczne dostarczany w głębsze warstwy naskórka zapobiegają procesom starzenia się skóry poprzez:

  • ochronę przed wolnymi rodnikami i innymi szkodliwymi substancjami – działanie antyutleniające
  • głębokie nawilżanie skóry – ochrona i pobudzanie syntezy kwasu hialuronowego
  • w skórze (hamowanie wybranych enzymów co w efekcie prowadzi do ochrony kwasu hialuronowego i innych ważnych składników przestrzeni międzykomórkowej.

Dodatkowo składniki zawarte w liposomach chronią i stymulują glikosaminoglikany (GAG’s) odpowiedzialne m.in. za nawilżenie skóry. Efektem dobrego nawilżenia skóry jest odpowiednie napięcie skóry.

Przywracają skórze młody wygląd chroniąc przed głównymi czynnikami starzenia się skóry zmniejsza głębokość zmarszczek oraz szorstkość skóry, poprawia jej napięcie.

Linia Medical Anti Aging Care

Wszystkie substancje oraz składniki aktywne znajdzie w naszej linii Anti Aging Care.

Zamknięte w liposomach: mikrokolagen, witamina C oraz rutyna działają przeciwzmarszczkowo, chronią kwas hialuronowy przed przedwczesną degradacją, poprawiają nawilżenie i usprawniają, związane z nim procesy fizjologiczne w skórze.