Masło shea (INCI: Butyrospermum Parkii (Shea) Butter) zwane również masłem karité jest surowcem kosmetycznym otrzymywanym z nasion drzewa Masłosza Parka, które rośnie głównie na terenach Afryki Zachodniej. Co ciekawe, pierwsze owoce zostają wydane przez to drzewo dopiero po 20-25 latach, a jego cykl życia trwa ponad 200 lat.
Cenny składnik kosmetyków
Masło shea jest jednym z bardziej cenionych substancji w przemyśle kosmetycznym. Swoje wszechstronne właściwości zawdzięcza temu, że jest bogaty w nienasycone i nasycone kwasy tłuszczowe, naturalne substancje o właściwościach przeciwrodnikowych, a także witaminę E i A. Wśród głównych składników można wyróżnić kwasy tłuszczowe takie jak: oleinowy, stearynowy, palmitynowy, linolowy oraz fitosterole: stigmasterol, campesterol, beta-sitosterol.
Jak masło shea działa na skórę?
Zawartość licznych substancji czynnych powoduje, że masło karité wykazuje wielokierunkowe właściwości:
nawilżające i odżywające skórę – masło shea głęboko odżywia i nawilża skórę. Tworzy na powierzchni skóry barierę ochronną, która ogranicza transepidermalną ucieczkę wody. Doskonale sprawdza się w przypadku skór odwodnionych i suchych. Wpływa również na poprawę elastyczności skóry,
regenerujące i usprawniające gojenie – ze względu na zawartość witaminy A wspiera regenerację skóry i poprawia jej teksturę. Świetnie sprawdza przy odnowie skóry po nadmiernej ekspozycji na słońce,
przeciwstarzeniowe – dzięki zawartości witaminy A i E oraz innych substancji przeciwutleniających ogranicza przedwczesne starzenie się skóry. Wpływa także na poprawę jej jędrności,
ochronne – jako emolient tworzy na powierzchni skóry ochronny film ograniczający negatywny wpływ czynników zewnętrznych,
pielęgnacyjne na włosy – świetnie sprawdza się w produktach do pielęgnacji włosów. Dobrze nawilża i wzmacnia włosy. Zapobiega rozdwajaniu się końcówek oraz ich łamaniu, Ponadto nadaje włosom połysk oraz elastyczność,
przeciwzapalne i kojące – działanie przeciwzapalne masła karité wynika głównie z zawartych w nim fitosteroli. Masło shea świetnie łagodzi wszelkiego rodzaju zaczerwienienia, podrażnienia i świąd skóry.
Tak duży zakres działania sprawia, że masło shea jest surowcem wszechstronnym, który nadaje się praktycznie do każdego typu skóry. Jedynie osoby z cerą trądzikową i tłustą powinny stosować je ostrożnie. Z tego również względu Masło shea znalazło zastosowanie w szerokiej gamie produktów kosmetycznych. Znajdziemy je między innymi w kremach do twarzy, w produktach do pielęgnacji ciała, produktach do włosów, takich jak: odżywki i maski, kremach do pielęgnacji rąk i stóp, jak również w pomadkach ochronnych.
SPF, czyli Sun Protection Factor to wartość ochrony naszej skóry TYLKO przed promieniowaniem UVB (tym, odpowiedzialnym głównie za opalanie i poparzenia). Często można spotkać informacje, że wartość SPF mówi o tym, ile dłużej możemy przebywać na Słońcu w porównaniu do sytuacji bez nałożenia kremu z filtrem. Jest to jednak definicja już obalona – nie brała pod uwagę tego, że szybkość pojawienia się rumienia na skórze zależy od wielu czynników, w tym od fototypu skóry. Wartość SPF ma jednak inne znaczenie – określa liczbę fotonów, która dociera na skórę po nałożeniu kremu ochronnego (1).
SPF 50 przepuszcza 1 na 50 fotonów (2/100 fotonów), oznacza to 2% przepuszczalności – SPF 50 chroni skórę w 98%.
SPF 30 przepuszcza 1 na 30 fotonów (ok. 3,3/100 fotonów), oznacza 3% przepuszczalności – SPF 30 chroni skórę w 96,7%.
Jak widzisz pomimo podobnych wartości % ochrony SPF efektywność kremu SPF 50 jest prawie dwukrotnie wyższa niż ochrona przed fotonami kremu SPF 30. Ale to nie wszystkie aspekty, jakie należy brać pod uwagę przy wyborze wartości SPF kremu.
Jaki krem przeciwsłoneczny wybrać – SPF 50 czy SPF 30?
Z puntu widzenia technologii produktu – często kremy o tych samych wartościach SPF nie są równoznaczne z tą samą ochroną. Na jakość kosmetyku wpływają inne składniki w kosmetyku, m.in. składniki filmotwórcze, emolienty, boostery SPF, zagęstniki. Jak widzisz z poprzednich wyliczeń SPF 30 chroni skórę na bardzo wysokim poziomie. American Academy of Dermatology Association rekomenduje stosowanie kremu SPF minimum z ochroną SPF 30.
Warto stosować najwyższą możliwą wartość SPF ze względu m.in. na ścieranie się produktu, pocenie. Jednak zarówno SPF 50, jak i SPF 30 będą chroniły efektywnie naszą skórę.
Przy wyborze wartości SPF kremu, warto zwrócić także uwagę na ilość nakładanego kremu SPF. Badania wartości SPF prowadzi się na konkretnej ilości kremu SPF – 2 mg/cm2 powierzchni skóry. W praktyce oznacza to, że na twarz należy nałożyć ok. 0,8 g produktu z SPF. Często niestety ta ilość jest mniejsza, w związku z czym wartość ochrony znacząco się zmniejsza. Przyjmuje się, że dzieje się to w sposób liniowy. Oczywiście jest to zależne od całej receptury, ale w większości badań na ten temat stwierdzono jednak zależność jest bliska liniowej. Dlatego zwróć uwagę na nakładaną ilość i wartość ochrony dostosuj do swojego sposobu aplikacji. SPF 50 na pewno przy mniejszej ilości da wyższą ochronę niż ta sama ilość kremu o wartości SPF 30 (2,3).
Na co jeszcze zwrócić uwagę?
Innym ważnym czynnikiem, oprócz samej wartości SPF jest wodoodporność produktu. Produkt wodoodporny musi zawierać dość mocne składniki filmotwórcze, które tworzą bardzo efektywną warstwę ochronną. Organizacja American Cancer Society informuje, że tak naprawdę żaden krem z filtrem nie może być całkowicie wodoodporny. Aby produkt mógł zostać określony tym mianem, należy uściślić, czy utrzyma się przez 40, czy 80 minut w sytuacji wydzielania potu lub pływania. Z tego względu, aby uzyskać najlepsze efekty i zapewnić sobie skuteczną ochronę, podczas spędzania czasu na słońcu należy nakładać krem ochronny co 2 godziny lub nawet częściej (szczególnie, kiedy pływasz). A jeśli zależy Ci na efektywnej ochronie miejskiej warto wziąć pod uwagę taką deklarację podczas wyboru kremu SPF.
Dodatkowo ważna informacja – kosmetyki z wyższymi wartościami SPF (jak np. SPF 50), ze względu m.in. na wyższą zawartość filtrów, mają często bogatsze konsystencje niż kosmetyki z niższą wartością – np. SPF 30. Pamiętaj, że najlepszy SPF to ten, który lubisz stosować i jego używanie sprawia Ci przyjemność. Dobieraj kosmetyk zarówno pod kątem działania, wysokości ochrony, ale też pod kątem tego, czy lubisz go stosować. Ponieważ najlepszym filtrem jest ten prawidłowo stosowany. Lepiej używać odpowiednią ilość lżejszego kosmetyku (z SPF 30) niż za małą ilość bogatszego kosmetyku (z SPF 50).
Dale Wilson B, Moon S, Armstrong F. Comprehensive review of ultraviolet radiation and the current status on sunscreens. J Clin Aesthet Dermatol. 2012 Sep;5(9):18-23. PMID: 23050030; PMCID: PMC3460660.
Uli Osterwaldera, Bernd Herzog, The long way towards the ideal sunscreen—where we stand and what still needs to be done, Photochemical & Photobiological Sciences on Topical and systemic photoprotection Published in issue 4, 2010, dostęp 31.07.2024.
ISO 24444:2019 Cosmetics – Sun protection test methods – In vivo determination of the sun protection factor (SPF).
Sunscreen FAQs. Des Plaines (IL): American Academy of Dermatology Association; 2020. Available: www.aad.org/media/stats-sunscreen (dostęp 31.07.2024).
Krem z SPF
Wybierz krem z filtrem odpowiedni dla swojej skóry
Kosmetyki przeciwsłoneczne to preparaty, których nie może zabraknąć w letniej pielęgnacji. Ich zadaniem jest ograniczenie negatywnego wpływu na skórę promieniowania UVB, UVA, a niekiedy także HEV i IR. Aby dobrze spełniały swoje zadanie muszą idealnie przylegać do skóry, tworząc równomierną powłokę ochronną. Z tego względu ich formuła może być trudniejsza do zmycia niż innych kosmetyków pielęgnacyjnych. Wybierając odpowiednie preparaty do demakijażu, usunięcie ze skóry kosmetyków promieniochronnych podczas wieczornej pielęgnacji nie będzie jednak problemem.
Skutki niedokładnego demakijażu
Niedokładnie zmyte ze skóry kosmetyki przeciwsłoneczne mogą nasilać niektóre jej problemy. Przy cerach skłonnych do powstawania niedoskonałości może pojawić się więcej zaskórników i wykwitów trądzikowych, gdyż zalegający na skórze preparat promieniochronny może utrudniać swobodne wydostawanie się sebum z ujść gruczołów łojowych. Cery skłonne do podrażnień mogą reagować zaczerwienieniem i pieczeniem. Warto pamiętać także o tym, że razem z resztką kremu z filtrem na skórze mogą pozostawać także zanieczyszczenia zewnętrzne i toksyny, które są przyczyną powstawania reakcji wolnorodnikowych i mogą skutkować przyspieszonym starzeniem.
Mniej efektywna pielęgnacja
Przy niedokładnym demakijażu pozostałe na skórze kosmetyki przeciwsłoneczne stają się również przeszkodą w przenikaniu składników aktywnych z innych aplikowanych preparatów. W wieczornej pielęgnacji zwykle sięgamy po bardziej skoncentrowane formuły, które w nocy pomagają zregenerować skórę i naprawić powstałe w ciągu dnia uszkodzenia. Więcej na ten temat możecie przeczytać w tym artykule. Jeśli jednak skóra nie jest odpowiednio oczyszczona substancje aktywne mają utrudnioną możliwość penetracji i skutkuje to osłabieniem działania wieczornej pielęgnacji.
Jak zmyć kosmetyki przeciwsłoneczne?
By skutecznie usunąć ze skóry zanieczyszczenia, makijaż, nadmiar sebum i kosmetyki przeciwsłoneczne ważny jest zarówno dobór odpowiedniego preparatu myjącego, jak i czas poświęcony na ten etap pielęgnacji. Najlepiej sprawdzą się tu preparaty zawierające w składzie substancje tłuszczowe, takie jak: olejki, masła czy mleczka. Ich formuła pozwala na „połączenie się” z kosmetykami przeciwsłonecznymi i dokładniejsze ich usunięcie. Po nałożeniu preparatu warto przemasować skórę przez 2-3 minuty. Czynność tę najlepiej też powtórzyć dwukrotnie, bo choć gołym okiem skóra wydaje się czysta to w rzeczywistości może taka nie być. Idealnie obrazuje to kamera UV, w świetle której wyraźnie widać pozostałość kremu z filtrem po jednokrotnym zmyciu.
Po dokładnym oczyszczeniu trzeba pamiętać jeszcze o tonizacji skóry. To bardzo ważny etap pielęgnacji, który pozwala zachować fizjologiczne pH istotne w utrzymaniu jej funkcji barierowych, które w okresie lata są szczególnie istotne. Więcej na ten temat możecie przeczytać w tym artykule.
Dokładne zmycie kosmetyków przeciwsłonecznych jest równie istotne dla zachowania dobrej kondycji skóry, jak i ich regularne stosowanie. Dlatego latem warto sięgnąć po specjalne preparaty oczyszczające, przeznaczone do zmywania filtrów.
MASEŁKO DO DEMAKIJAŻU
Skutecznie oczyszcza i chroni skórę przed przesuszeniem
Rogowacenie mieszkowe (rogowacenie okołomieszkowe) to zmiany powstające w wyniku nieprawidłowego rogowacenia mieszków włosowych. Zmiany zlokalizowane są głównie na skórze ramion i ud. Choroba ma przebieg sezonowy, a nasilenie objawów obserwujemy zazwyczaj w miesiącach zimowych. Skóra jest sucha, szorstka, przypomina tarkę. W ujściach mieszków włosowych tworzą się małe, rogowe czopy, niekiedy z zaróżowieniem skóry wokół mieszka włosowego. Rogowacenie mieszkowe może stanowić problem estetyczny, obniżać jakość życia ze względu na długotrwałość zmian i widoczność. Odpowiednia pielęgnacja skóry pomoże poprawić jej wygląd.
Rogowacenie mieszkowe – przyczyny
Choroba dotyczy dzieci, młodzieży (od 40% do około 80%) i dorosłych (około 40%). Zmiany częściej występują u kobiet. U osób starszych rogowacenie ma tendencję do ustępowania. Schorzenie uwarunkowane jest genetycznie. Może być obecne u innych członków rodziny, towarzyszyć atopowemu zapaleniu skóry czy innym zaburzeniom rogowacenia uwarunkowanym genetycznie.
Proces rogowacenia
Rogowacenie, czyli keratynizacja jest naturalnym procesem zachodzącym w skórze. Komórki ulegają różnym przemianom, przesuwając się ku powierzchni skóry i już jako martwe złuszczają się. Jednak proces ten może zostać zaburzony, a komórki zamiast złuszczyć się mogą zalegać w mieszku. Przypuszcza się, że rogowacenie mieszkowe związane jest z nieprawidłowym rogowaceniem nabłonka mieszków włosowych i tworzeniem małych czopów rogowych w ich obrębie. Być może zaburzenie rogowacenia dotyczy łodygi włosa lub lejka mieszka włosowego. Włos rośnie i nie wyrasta” na zewnątrz” tyko jakby „zwija się”, skręca w mieszku włosowym. Mieszek pęka i ten proces powoduje zaburzenie keratynizacji. W mieszku włosowym powstaje czop rogowy. Zaburzeniu keratynizacji sprzyja niedobór witaminy A. W miejscach typowych dla rogowacenia mieszkowego skóra jest sucha, obserwuje się wzrost przepuszczalności warstwy rogowej (uszkodzona bariera naskórkowa) i zwiększenie TEWL.
Rogowacenie mieszkowe – obraz kliniczny
Zmiany lokalizują się najczęściej na górnych, zewnętrznych powierzchniach ramion, przednich i bocznych powierzchniach ud, na pośladkach, mogą dotyczyć także twarzy. Rogowacenie i rumień o różnym nasileniu na bocznych powierzchniach policzków obserwuje się głównie u dzieci i młodzieży.
W ujściach mieszków włosowych gromadzi się keratyna w postaci „rożka”. Na skórze widoczne są hiperkeratotyczne grudki, bez stanu zapalnego lub z nieznacznym zaczerwienieniem skóry wokół mieszka włosowego. Wykwity są zazwyczaj liczne, nie mają tendencji do zlewania się. Skóra jest sucha, szorstka, przypomina nieco tarkę z wyczuwalnymi 1-2 milimetrowymi „zgrubieniami”, czy „gęsią skórkę”. Schorzenie nie daje żadnych dolegliwości, jednak może towarzyszyć mu świąd skóry. Rogowacenie mieszkowe to stan z pogranicza fizjologii. Nasila się w okresie grzewczym w miesiącach zimowych przy zwiększonej suchości skóry, a poprawę obserwujemy w miesiącach letnich.
Wskazówki pielęgnacyjne
Odpowiednia pielęgnacja może pomóc zredukować objawy rogowacenia mieszkowego i poprawić wygląd skóry. Wskazane jest:
zapobieganie nadmiernemu wysuszeniu skóry poprzez stosowanie preparatów intensywnie nawilżających zawierających w składzie humektanty (np. kwas hialuronowy, trehaloza, gliceryna) i emolienty (np. oleje roślinne),
unikanie częstych kąpieli, lepiej wziąć prysznic,
używanie do mycia łagodnych preparatów myjących, nie naruszających bariery ochronnej skóry,
stosowanie kosmetyków ułatwiających złuszczenie obumarłych komórek naskórka, zawierających w składzie enzymy (np. keratolina), kwasy (np. kwas mlekowy, salicylowy) i inne substancje o właściwościach keratolitycznych (np. mocznik),
w razie potrzeby redukcja świądu skóry.
Jeśli rogowacenie mieszkowe jest nasilone wskazana jest wizyta u lekarza dermatologa.
Poszerzone naczynia krwionośne, potocznie zwane pajączkami to przypadłość dotycząca głównie kończyn dolnych. W okresie lata problem ten może się nasilać, dlatego istotna jest odpowiednia profilaktyka.
Jak powstają pajączki na nogach?
Kiedy pod wpływem różnych czynników naczynia powierzchowne splotu podbrodawkowego ulegają poszerzeniu, staje się to widoczne gołym okiem na powierzchni skóry. Zmiany mają postać ciemnoczerwonych, niebieskawych lub sinych drobnych niteczek, niekiedy rozgałęziających się promieniście (stąd nazwa pajączki naczyniowe). W poczatkowych stadiach wenulektazje występują pojedynczo, jednak stopniowo mogą się poszerzać, tworząc całe sieci oraz ulegać zgrubieniom. Z czasem zmiany pojawiają się na obydwu kończynach, na różnej ich wysokości. Tendencja do występowania teleangiektazji na nogach rośnie wraz z wiekiem. Zdecydowanie częściej są one diagnozowane u kobiet na co wpływ mają hormony. Pajączki na nogach są defektem kosmetycznym. Należy jednak pamiętać, że mogą być one czynnikiem współistniejącym w chorobach układu naczyniowego.
Niesprzyjające czynniki zewnętrzne
Latem problem wenulektazji może ulegać nasileniu. Sprzyja temu wysoka temperatura, która powoduje poszerzanie naczyń krwionośnych. Podczas upałów organizm szybciej traci wodę, co powoduje wzmożony przepływ krwi. Konsekwencją tego jest podniesienie się ciśnienia w naczyniach. Również promieniowanie UV jest czynnikiem, który niekorzystnie wpływa nie tylko na samą kondycję skóry, ale także struktury niżej położone. Duże znaczenie mają tu metaloproteinazy, które oddziałują na kolagen i tym samym uszkadzają strukturę naczyń.
Nie tylko pajączki na nogach
W okresie letnim nie tylko pajączki na nogach mogą stanowić problem. Oprócz widocznych naczyń często towarzyszącym objawem jest odczucie ciężkich nóg. Aby je zredukować i poczuć ulgę warto sięgnąć po kosmetyki o właściwościach drenujących. Przykładem takiego produktu jest Emulsja do ciała silnie antycellulitowa, która poza działaniem na redukcję cellulitu sprzyja także uzyskaniu efektu lekkich nóg. Formuła emulsji jest bogata w substancje takie jak: trokserutyna czy kwas ksymenowy, które posiadają właściwości poprawiające mikrokrążenie i sprzyjające redukcji zastojów limfatycznych. Oprócz zbawiennego w okresie letnim działania na nogi, emulsja sprzyja także poprawie nawilżenia i jędrności skóry.
Odpowiednia profilaktyka przy skłonności do występowania pajączków na nogach jest bardzo ważna. Pomocne będzie zapewnianie prawidłowego nawodnienia organizmu, zadbanie o odpowiednią ilość ruchu oraz zbilansowaną dietę. Także pielęgnacja może pomóc ograniczyć ten problem. Należy jednak pamiętać, że wenulektazje mogą stanowić początki schorzeń układu żylnego i warto jest skonsultować tego typu objawy z lekarzem, aby ustalić czy są one wyłącznie defektem estetycznym czy potrzebne jest wdrożenie odpowiedniej terapii.
Kwas ksymenowy to składnik, który w ostatnich latach zdobywa coraz większą popularność w świecie kosmetyków. Znany ze swoich wyjątkowych właściwości, ten naturalny związek chemiczny oferuje szerokie spektrum korzyści dla skóry.
Naturalne pochodzenie
Kwas ksymenowy to surowiec pozyskiwany z rośliny o nazwie sandałowiec biały – czyli tzw. drzewo sandałowe. Skałdnik ten znajduje się w nasionach. Jest substancją, którą wytwarzają drzewa, aby bronić się przed szkodliwymi czynnikami, takimi jak: grzyby, bakterie czy larwy. W kosmetykach jest ceniony ze względu na swoje silne właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne.
Jak działa kwas ksymenowy?
Kwas ksymenowy wielokierunkowo korzystnie wpływa na skórę. Do jego głównych właściwości należy działanie:
antyoksydacyjne – jest silnym antyoksydantem. Pomaga neutralizować wolne rodniki, które są odpowiedzialne za proces starzenia się skóry. Regularne stosowanie kosmetyków zawierających ten składnik wpływa na zmniejszenie widoczności zmarszczek i poprawę ogólnego wyglądu skóry,
przeciwzapalne i łagodzące – ma również właściwości przeciwzapalne. Czyni go to idealnym składnikiem dla osób z wrażliwą skórą lub problemami skórnymi, takimi jak trądzik. Pomaga łagodzić podrażnienia, zmniejsza zaczerwienienia skóry,
regeneracyjne – badania wykazały, że kwas ksymenowy wspiera regenerację komórek, przyspiesza proces gojenia się ran i poprawia teksturę skóry. Jest to szczególnie korzystne dla osób z bliznami potrądzikowymi lub innymi niedoskonałościami cery,
nawilżające i ochronne – działa również jako humektant, przyciągając i wiażąc cząsteczki wody w naskórku. Dodatkowo tworzy barierę obronną na powierzchni skóry, która chroni przed utratą wilgoci i negatywnym wpływem czynników środowiskowych,
usprawniające mikrokrążenie – wzmacnia dotlenienie, odżywienie oraz mechanizmy detoksykacji komórek. Dzięki tym właściwościom zyskał popularność jako składnik produktów do pielęgnacji włosów, które mają za zadanie zapobiegać ich nadmiernemu wypadaniu.
przeciwcellulitowe – poprawia mikrokrążenie, zmniejsza odkładanie się tkanki tłuszczowej pod skórą, redukuje zgrubienia i minimalizuje widoczność cellulitu. Poprawia także jędrność skóry.
Kwas ksymenowy to niezwykły składnik, który oferuje szeroki zakres korzyści dla skóry. Jego silne właściwości antyoksydacyjne, przeciwzapalne, nawilżające i regenerujące sprawiają, że jest on idealnym dodatkiem do wielu produktów kosmetycznych. Niezależnie od tego, czy walczysz z oznakami starzenia, trądzikiem, cellulitem, czy po prostu chcesz poprawić ogólny stan swojej skóry, produkty z kwasem ksymenowym mogą okazać się cennym elementem twojej codziennej rutyny pielęgnacyjnej.
