Włosy to istotny element naszego wizerunku. To oznaka zdrowia i młodości. W czasie życia zmienia się ich wygląd oraz ilość. Mogą pojawiać się także różne zmiany na skórze głowy. Wypadanie włosów, przerzedzenie, łysienie a niekiedy utrata owłosienia stanowi duży problem. Stan ten może mieć różne podłoże (uwarunkowany genetycznie, związany z różnymi schorzeniami ogólnoustrojowymi czy przyjmowanymi lekami). Wypadanie włosów może prowadzić do obniżenia własnej wartości, atrakcyjności, a niekiedy do stanów depresyjnych.
Fizjologia włosa
Włos zbudowany jest w ok. 80% z białka, głównie keratyny. Około 10% stanowi woda, a pozostałe składniki to tłuszcze, pierwiastki śladowe. Kolor włosów uwarunkowany jest genetycznie i w zależności od składu melanin ma określoną barwę.
Cykl włosowy
Aktywny mieszek włosowy przechodzi cykl: pierwsza faza to wzrost, następnie występuje proces inwolucji, czyli okres przejściowy, czas spoczynku, w kolejnym etapie włos wypada. Później cykl rozpoczyna się od nowa i włos ponownie zaczyna rosnąć. Mieszek włosowy ma zazwyczaj około 20 do 30 takich cykli. Cykle nie są zsynchronizowane ze sobą, a „wymiana” włosów odbywa się jakby niezauważalnie. Czas wzrostu włosa (anagen) trwa około 3 do 6 lat i takich włosów powinno być na głowie najwięcej (ok. 80%), natomiast włosów w stanie spoczynku (telogen) trwającego od 2-4 miesięcy ok. 10-20%. Najgęstsze włosy na głowie u kobiet występują pod koniec drugiej dekady życia.
Funkcje włosów
Piękne włosy stanowią urodę i atrakcyjność zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Poprawiają komunikację międzyludzką. Chronią także przed promieniowaniem słonecznym i w pewnym stopniu przed niższą temperaturą otoczenia. Przerzedzenie czy utratę włosów utożsamia się z chorobą, starzeniem organizmu. Włosy to także źródło wiedzy dla archeologów, lekarzy medycyny sądowej, dermatologów, lekarzy medycyny estetycznej, kosmetologów, chirurgów i psychiatrów.
Przyczyny wypadania włosów
Na skórze jest około 5 milionów mieszków włosowych. Na skórze głowy od 100 000 do 150 000. Włosy jaśniejsze są cieńsze i jest ich zazwyczaj więcej. Włosy o ciemniejszej barwie są grubsze i jest ich mniej na skórze głowy. W trakcie naszego życia nie przybywa mieszków włosowych. Gęstość włosów na głowie ulega zmianom i zależy od okresu życia i różnych czynników. Ilość włosów zmniejsza się z wiekiem.
Fizjologiczna utrata włosów wynosi około 90-100 dziennie, a przy myciu około 200. Jeśli zauważamy nasilone wypadanie włosów, znaczne przerzedzenie utrzymujące się, nasilające się należy skonsultować się z lekarzem i podjąć leczenie. Wypadanie włosów może być przejściowe, okresowe lub trwałe. By włos przestał rosnąć musi zadziałać jakiś bodziec właśnie w okresie jego wzrostu. Przerzedzenie, łysienie może być uwarunkowane genetycznie, związane z nieprawidłową dietą z niedoborami składników, zmianami hormonalnymi, stresem, gorączką, chorobami ogólnoustrojowymi, przyjmowanymi lekami.
Łysienie – rodzaje i objawy
Biorąc pod uwagę mechanizm, siłę bodźca, możemy wyróżnić łysienie anagenowe, telogenowe lub mieszane, łączące oba rodzaje łysienia.
Łysienie anagenowe
Zadziałanie nagłego, „mocnego” czynnika powoduje zahamowanie wzrostu włosa i jego wypadnięcie – jest to łysienie anagenowe. Ten rodzaj łysienia obserwuje się po przyjmowaniu niektórych leków, po zatruciu metalami ciężkimi, działaniu promieniowania jonizującego. Jest to nagła, szybka utrata włosów. Wskazane jest usunięcie czynnika prowokującego. Włosy zazwyczaj odrastają.
Łysienie telogenowe
Łysienie telogenowe to najczęstsza przyczyna wypadania włosów. Dochodzi do skrócenia fazy wzrostu włosa (anagenu), pojawia się więcej włosów przechodzących w fazę spoczynku (telogen). Czynnik hamujący wzrost włosa jest słabszy niż w łysieniu anagenowym, a wypadanie włosów jest później zauważalne. Nie zawsze uświadamiamy sobie, iż czynnik działający na włos w fazie wzrostu wystąpił ponad 6 miesięcy wcześniej. Najczęściej upatrujemy przyczyn wypadania włosów z ostatnich dni czy tygodni.
Skłonność do łysienia telogenowego wiąże się z wrażliwością osobniczą na bodźce. W zależności od intensywności, czasu trwania bodźca łysienie jest bardziej lub mniej nasilone. Przerzedzenie włosów może być fizjologiczne, jak u noworodków czy u kobiet po porodzie. Również u kobiet w okresie okołomenopauzalnym i po menopauzie obserwujemy przerzedzenie włosów. Także różne zaburzenia hormonalne jak: cukrzyca, nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy mogą być przyczyną przerzedzenia włosów. Najczęściej występuje jednak kilka czynników nakładających się jednocześnie np. niedobory żywieniowe, upośledzone wchłanianie, choroby infekcyjne przebiegające z wysoką gorączką, stres zarówno jednorazowy, jak i przewlekły. Przerzedzenie włosów może wiązać się z zabiegiem chirurgicznym, ze znieczuleniem ogólnym, czy w przebiegiem chorób ogólnoustrojowych i przyjmowaniem leków.
Wypadanie włosów trwa kilka miesięcy, a włosy odrastają. Niekiedy nie można jednak ustalić przyczyny telogenowego wypadania włosów. Jeśli czynnik „uszkadzający” nie zostanie wyeliminowany, co niekiedy jest trudne, włosy nadal wypadają. Około 30 % osób z łysieniem telogenowym skarży się na pieczenie skóry głowy, uczucie kłucia, ściągania, suchości.
Wypadanie włosów po ciąży
W drugiej połowie ciąży w organizmie utrzymuje się wysoki poziom estrogenów, wydłuża się więc faza anagenu, czyli wzrostu włosa. Po urodzeniu dziecka, obserwujemy nagły spadek estrogenów, a włosy będące w anagenie szybko przechodzą w stan inwolucji (katagen), a następnie w stan spoczynku (telogen). Po porodzie włosy nadmiernie wypadają i są w gorszej kondycji. Dodatkowym czynnikiem powodującym wypadanie jest stres związany z porodem, obawy o zdrowie dziecka. W kilka miesięcy po porodzie zauważalne jest wzmożone wypadanie włosów tzw. łysienie poporodowe. Włosy stopniowo odrastają, jednak należy unikać zbyt częstego ich mycia, czesania.
Włosy w menopauzie
U kobiet w okresie przed menopauzą zauważalny jest spadek estrogenów. Włosy stopniowo siwieją i ulegają przerzedzeniu, głównie na szczycie głowy. Linia włosów na czole jest zazwyczaj zachowana. Oczywiście wypadanie włosów uwarunkowane jest genetycznie. Może wiązać się też z różnymi schorzeniami, przyjmowanymi lekami, stresem czy niedoborami w diecie.
Zdjęcia objęte prawami autorskimi
Łysienie androgenowe
To najczęstsza przyczyna łysienia u dorosłych mężczyzn i kobiet. Do 50 roku życia łysienie obserwuje się u około połowy mężczyzn i około 6% kobiet. Powyżej 70 roku życia odsetek mężczyzn z łysieniem androgenowym wzrasta do 70%, a u kobiet do 40% i więcej. Nasilenie łysienia jest większe u mężczyzn.
Zdjęcia objęte prawami autorskimi
W określonych okolicach skóry głowy występuje zwiększona wrażliwość mieszków włosowych na dihydrotestosteron (powstaje z testosteronu przy udziale enzymu 5 α- reduktazy). Faza anagenu staje się coraz krótsza i mieszki są coraz mniejsze, a więc stopniowo dochodzi do miniaturyzacji mieszków i włosów. Ilość włosów w anagenie spada (fazie wzrostu), a wzrasta odsetek włosów w telogenie (spoczynku). Jeśli nie ma równowagi między wypadaniem a odrostem dochodzi do łysienia. Miniaturyzacja mieszków i włosów zaczyna się na szczycie głowy, stopniowo przesuwa się do tyłu linia czołowa włosów, pojawiają się „zakola”. W zaawansowanym łysieniu androgenowym u mężczyzn pozostaje pas gęstych włosów od jednej okolicy skroniowej, przez tył głowy, do drugiej skroni. U kobiet jest to zazwyczaj znaczne przerzedzenie włosów na szczycie głowy.
Łysienie plackowate
Ten typ łysienia dotyczy zazwyczaj osób młodych, o pewnych predyspozycjach genetycznych, Czynnikiem prowokującym może być także nagły lub przewlekły stres. Na skórze głowy pojawiają się ogniska bez włosów. Jednocześnie skóra nie wykazuje zmian. Nie u wszystkich osób włosy odrastają. Tylko u ok. 50% chorych włosy odrastają spontanicznie po około roku.
Zdjęcia objęte prawami autorskimi
Łysienie – leczenie i pielęgnacja
Nadmierne wypadanie włosów zazwyczaj wiąże się z kilkoma czynnikami, ale często jeden jest podstawowy. Wskazana jest konsultacja lekarska i podjęcie leczenia, pielęgnacji. Jeśli jest to możliwe należy wyeliminować czynniki prowokujące, zadbać o prawidłową dietę bogatą w składniki odżywcze. Istotne znaczenie ma odpowiednia ilość snu, odpoczynek. Należy także unikać nadmiernego, częstego czesania włosów, naciągania włosów np. upinaniem w „koński ogon”. Włosy trzeba chronić przed niekorzystnymi czynnikami środowiska, głównie promieniowaniem UV, a do pielęgnacji stosować sprawdzone produkty w postaci odżywki, szamponu, peelingu, maski dobrane do określonego problemu.
Do mycia, pielęgnacji skóry głowy wskazane są preparaty:
Bogatą ofertę dla osób z problemem przerzedzenia włosów oferują gabinety kosmetologiczne, trychologiczne, medycyny estetycznej. Należy pamiętać, iż w uzyskaniu pożądanego efektu ważna jest jednak wytrwałość.
Wiatr, mróz, niskie temperatury i ciągłe wahania ciepło-zimno niekorzystnie wpływają na stan cery. W związku z tym pod koniec zimy niejednokrotnie nie jest ona w dobrej kondycji. Przyszedł więc czas na obudzenie skóry z zimowego snu i przygotowanie do wiosny. A pomoże w tym peeling.
Peeling – dlaczego jest ważny?
Peeling bywa pomijanym elementem w planie pielęgnacyjnym. Często traktowany jest jedynie jako sporadyczne uzupełnienie dbania o skórę. Jest to duży błąd. Regularne stosowanie peelingu wyraźnie wpływa na kondycję cery. Poprzez złuszczenie obumarłych komórek warstwy rogowej naskórka kosmetyk ten odświeża skórę, wyrównuje jej koloryt, oczyszcza i wygładza. Jest także ważnym elementem przygotowania skóry do wchłaniania składników aktywnych z kolejnych etapów pielęgnacji.
Rodzaje peelingów
Wyróżniamy trzy rodzaje peelingów: kwasowe, ziarniste i enzymatyczne. Peelingi ziarniste mają działanie głównie powierzchownie. Ich zadaniem jest polerowanie skóry przy pomocy drobinek pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Drobinki działają wybiórczo, w zależności od tego jak poprowadzony zostanie ruch.
Staraj się wybierać peelingi drobnoziarniste, aby niepotrzebnie nie podrażniać skóry. Te gruboziarniste zostaw na ciało. Peelingi ziarniste nie są wskazane przy cerach naczyniowych, wrażliwych oraz trądzikowych.
Peelingi enzymatyczne mają działanie proteolityczne. Enzymy wpływają na wiązania peptydowe, co skutkuje rozerwaniem połączeń między korneocytami. Peelingi enzymatyczne są opcją dla każdego typu cery, ze szczególnym uwzględnieniem cer wrażliwych oraz naczyniowych. Sprawdzą się przez cały rok, ale także kiedy występują przeciwskazania do stosowania kwasów. Jest to najdelikatniejsza forma złuszczania, jednak nie najmniej skuteczna. Peelingi enzymatyczne są proste w użyciu i nie wymagają tarcia. Ich aplikacja jest niezwykle łatwa – wystarczy nałożyć preparat na skórę i po ok. 15 minutach zmyć.
Przy używaniu peelingów kwasowych, oprócz ich podstawowej funkcji, czyli złuszczania możemy liczyć na dodatkowe bonusy. Każdy kwas ma również inne cenne właściwości. Peelingi kwasowe to produkty wszechstronne i tak należy je traktować. W zależności od kwasów znajdujących się w formule, możemy dobrać je odpowiednio do potrzeb skóry. Kwasy najpełniej działają w synergii, zatem często spotyka się połączenie różnych ich rodzajów w jednym produkcie. Niektóre kwasy takie jak np. kwas pirogronowy stymulują kolagen i elastynę, dając w efekcie efekt odmłodzenia. Kwas salicylowy posiada właściwości korzystne w pielęgnacji cer trądzikowych, tłustych i mieszanych. Reguluje on pracę gruczołów łojowych, zwęża „pory” oraz zapobiega nadprodukcji sebum. Polihydroksykwasy wykazują działanie nawilżające. Ze względu na dużą cząsteczkę nie mają właściwości drażniących. Więcej o rodzajach peelingów kwasowych możecie przeczytać w tym artykule.
Peeling kwasowo-enzymatyczny
Nowoczesną formą złuszczania są peelingi kwasowo-enzymatyczne. Te swego rodzaju „hybrydy” pozwalają na połączenie mocy kwasów i enzymów. Przykładem jest Peeling kwasowo-enzymatyczny z linii Medical Expert anti dark spot. Połączenie keratoliny z azeloglicyną i kwasem traneksamowym pozwala na uzyskanie wielowymiarowych efektów. Bardzo szybko zauważalne jest wygładzenie skóry, natomiast w dalszej perspektywie następuje rozjaśnienie przebarwień każdej etiologii czy poprawa kondycji naczyń krwionośnych.
Jak stosować peelingi kwasowe?
Podczas stosowania peelingów kwasowych obowiązkowa jest fotoprotekcja. Nie są one także wskazane w okresie ciąży i laktacji. Optymalne jest używanie peelingów maksymalnie 2-3 razy w tygodniu. Wszystko zależne jest od wdrożonego planu pielęgnacyjnego, zaleceń producenta oraz specyfiki danego preparatu.
Pamiętaj, aby nie przesadzać ze stosowaniem peelingów, ponieważ nadmierne złuszczanie może grozić zaburzeniem w pracy bariery hydrolipidowej
Kwasy to jedne z najskuteczniejszych składników aktywnych. Dlatego tak chętnie wykorzystywane są przez profesjonalistów w specjalistycznych zabiegach kosmetycznych. Kremy z kwasami warto jednak stosować także w domu. Pozwoli to przenieść pielęgnację na wyższy wymiar.
Jak działają kremy z kwasami?
Mechanizm działania większości kremów z kwasami związany jest z ułatwieniem złuszczania komórek warstwy rogowej naskórka. Na skutek poluzowania połączeń między korneocytami następuje szybsza ich eliminacja. Dzięki temu warstwa rogowa naskórka staje się cieńsza, a skóra odzyskuje promienny wygląd. Złuszczenie komórek warstwy rogowej naskórka stymuluje również podziały i wytwarzanie nowych komórek w warstwie podstawnej, co jest kluczowe dla sprawnie przebiegających procesów regeneracji i odnowy.
Nie wszystkie kwasy złuszczają!
Złuszczanie naskórka to główna właściwość kojarzona z działaniem kwasów. Proces ten zależy od wielu czynników: wielkości cząsteczki kwasu, pH preparatu, w którym został umieszczony, podłoża, cech indywidualnych skóry, na którą kosmetyk jest stosowany.
Im mniejsza cząsteczka kwasu, tym penetruję on głębiej i szybciej i może wykazywać większe właściwości złuszczające. Podobnie z pH. Im niższy jest ten wskaźnik, tym więcej cząsteczek kwasu pozostaje w preparacie w postaci wolnej i tym silniejsze właściwości eksfoliujące wykazuje.
Nie wszystkie kwasy jednak złuszczają. Są takie substancje, które mimo iż w nazwie mają „kwas” takich właściwości nie wykazują. Do tej grupy związków możemy zaliczyć np. kwas hialuronowy, kwas askorbinowy (witamina C) czy kwas traneksamowy.
Jaki kwas wybrać?
Zdolność do złuszczania naskórka to nie jedyna właściwość kwasów. Związki te działają znacznie szerzej, przynosząc skórze wiele korzyści:
kwas mlekowy – wykazuje właściwości nawilżające, gdyż jest jednym ze składników NMF-u (naturalnego czynnika nawilżającego),
kwas salicylowy – działa przeciwzapalnie i seboregulująco,
kwas laktobionowy – zmniejsza widoczność zaczerwienień, wiąże cząsteczki wody w naskórku i chroni skórę przed odwodnieniem,
kwas pirogronowy – doskonale oczyszcza ujścia gruczołów łojowych, redukując ilość zaskórników,
kwas azelainowy – zmniejsza widoczność przebarwień, działa przeciwzapalnie.
Kremy z kwasami w linii Pro Care
W naszej ofercie właśnie pojawiła się nowość – specjalistyczna linia kosmetyków do pielęgnacji domowej oparta na kwasach. Linia Pro Care to preparaty o wysokiej skuteczności działania, idealnie przygotowujące skórę do profesjonalnych zabiegów kosmetycznych, a także potęgujące ich działanie. W skład linii wchodzą cztery kremy z kwasami.
Krem z kwasem laktobionowym i mocznikiem
To krem, który sprawdzi się w pielęgnacji każdego typu cery. Jego głównym zadaniem jest głębokie nawilżenie skóry i regeneracja ochronnej bariery naskórkowej. Przy regularnym stosowaniu kosmetyk ten będzie również doskonałą profilaktyką przeciwstarzeniową.
Krem z kwasem migdałowym i polihydroksykwasami
To krem o działaniu biostymulującycm. Jego głównym zadaniem jest pobudzenie skóry do regeneracji i odnowy. Dzięki temu zmniejsza się widoczność zmarszczek, skóra staje się bardziej jędrna i sprężysta. Krem ten wyrównuje również koloryt cery.
Krem z kwasem traneksamowym i azeloglicyną
Idealny preparat do pielęgnacji cer naczyniowych i skłonnych do trądziku różowatego. Skutecznie redukuje zaczerwienienia, zmniejsza widoczność naczyń krwionośnych, odbudowuje barierę ochronną skóry, czyniąc ją bardziej odporną na negatywny wpływ czynników zewnętrznych. Brak właściwości złuszczających kwasu traneksamowego sprawia, że preparat ten może być stosowany zarówno na noc, jak i na dzień.
Krem z kwasem salicylowym i pirogronowym
To specjalistyczny kosmetyk przeznaczony do pielęgnacji cery trądzikowej. Zawarte w nim kwasy regulują wydzielanie sebum, zmniejszają widoczność „rozszerzonych porów”, ograniczają powstawanie zaskórników i niedoskonałości. Przy regularnym stosowaniu krem pomoże również zredukować zmiany potrądzikowe.
Co pod oczy?
Czy skórę wokół oczu można złuszczać? Tak i warto to robić. Dzięki temu uzyskamy lepszą penetrację składników aktywnych z kremu pod oczy, który stosujemy i preparat ten będzie bardziej skuteczny w działaniu. Dodatkowo delikatne złuszczanie wspomoże proces regeneracji naskórka, rozświetli i wygładzi skórę wokół oczu.
Do złuszczania tej niezwykle wrażliwej okolicy warto wybrać kosmetyk oparty na enzymach np. Peeling pod oczy z keratoliną. Dzięki temu unikniemy ryzyka podrażnień. Częstotliwość stosowania peelingu nie powinna być zbyt duża. Wystarczy sięgnąć po ten kosmetyk 1-2 razy w tygodniu.
Kremy z kwasami to kosmetyki, które zdecydowanie warto włączyć do pielęgnacji. Mimo intensywnego działania, nie trzeba się ich bać. Odpowiednio dobrane nie przyniosą skórze szkody, a zdecydowanie poprawią jej kondycję.
PRO CARE
Specjalistyczna linia kosmetyków polecana przez ekspertów
Zaczerwienienie, uczucie ocieplenia skóry, pieczenie, świąd – to częste objawy cery naczyniowej. Nie wolno ich lekceważyć, gdyż pod wpływem niewłaściwej pielęgnacji czy stylu życia problemy te mogą znacznie przybierać na sile.
Dlaczego pojawiają się teleangiektazje?
Pod wpływem różnych czynników naczynia krwionośne obecne w skórze ulegają rozkurczeniu. Może pojawić się wówczas zaczerwienienie. Jeśli naczynia działają prawidłowo są jednak w stanie w dość krótkim czasie ponownie się obkurczyć i zaczerwienienie znika.
W przypadku cery naczyniowej praca naczyń jest jednak zaburzona. Ich obkurczanie się nie następuje już tak automatycznie jak przy skórze „zdrowej”. Z czasem proces ten zachodzi coraz słabiej, a skutkiem tego jest pojawienie się trwale poszerzonych naczyń włosowatych, które nazywamy teleangiektazjami. Zalegająca w nich pozbawiona tlenu krew sprawia, że na skórze widzimy wyraźne zabarwienie (od różowego, przez czerwone, aż do fioletu). Jeśli ilość trwale rozszerzonych naczyń jest duża mogą one zlewać się w całość tworząc obraz plam naczyniowych.
Rozszerzenie naczyń splotu podbrodawkowego uwidacznia się głównie w tzw. rumieniowych okolicach ciała (blush area, flushing region): twarz, uszy, szyja, dekolt, górna okolica klatki piersiowej. Ze względu na silne unaczynienie i unerwienie szczególnie predysponowana jest jednak skóra twarzy.
Czego nie lubi cera naczyniowa?
W zależności od przyczyn występowania, teleangiektazje można podzielić na:
pierwotne – powstające samoistnie, niekiedy bez wyraźnej przyczyny i związane z uwarunkowanymi genetycznie cechami skóry oraz zespołami chorobowymi,
wtórne – nabyte, powstające w następstwie oddziaływania na skórę niekorzystnych czynników zewnętrznych.
Na pierwsze nie mamy niestety większego wpływu. Na drugie zdecydowanie tak. Możemy bowiem starać się unikać czynników szczególnie predysponujących do ich wystąpienia.
Należą do nich:
promieniowanie UV,
bardzo wysokie i niskie temperatury oraz wahania między nimi,
wiatr, duża wilgotność powietrza,
nadmierny wysiłek fizyczny,
silne emocje i stres,
ostre i gorące posiłki, napoje,
używki (alkohol, papierosy, nadmiar kawy i herbaty),
niektóre leki rozszerzające naczynia np. kortykosteroidy.
Do zaostrzenia zmian cery naczyniowej często dochodzi także w banalnych codziennych sytuacjach, na które nawet nie zwracamy uwagi, jak: suszenie włosów gorącym powietrzem, które dociera również do skóry twarzy, pochylenie się nad parującym garnkiem z gotującą się zupą, uderzenie gorąca przy otwarciu piekarnika itp.
Jakiej pielęgnacji potrzebuje cera naczyniowa?
Wieloczynnikowa etiopatogeneza cery naczyniowej sprawia, że jej pielęgnacja nie jest łatwa. Dobór odpowiednich kosmetyków i ich regularne stosowanie są jednak kluczowe, by ograniczyć nasilenie niekorzystnych objawów. Ich działanie powinno uwzględniać:
wzmocnienie osłabionych naczyń włosowatych,
odbudowę naruszonej bariery ochronnej skóry,
ochronę przed niesprzyjającymi czynnikami zewnętrznymi,
ukojenie podrażnień.
Wybierając kosmetyki dla cery naczyniowej warto także uwzględnić inne jej potrzeby. Problem ten może bowiem dotyczyć zarówno cery suchej z niedostateczną zawartością lipidów naskórkowych, jak i wydzielającej zbyt duże ilości sebum.
Dla cery naczyniowej, skłonnej do przetłuszczania odpowiedni będzie Krem-żel redukujący zaczerwienienia, który dzięki lekkiej, niekomedogennej konsystencji redukuje zaczerwienienia, jednak nie obciąża niepotrzebnie skóry.
Oba typy cer polubią natomiast Skoncentrowaną ampułkę na naczynka. To kosmetyk o lekkiej konsystencji, ale niezwykle bogaty w składniki aktywne skuteczne w pielęgnacji cery naczyniowej: witaminę PP, witaminę K, ekstrakt z kudzu i trokserutynę. Efektem stosowania ampułki jest redukcja zaczerwienień, ukojenie podrażnień i widoczna poprawa wyglądu skóry.
Warto pamiętać także o regularnym złuszczaniu cery naczyniowej. Pomoże to w lepszej penetracji składników aktywnych i wzmocni skuteczność terapii. Do tego celu należy jednak wybrać łagodnie działający peeling np. Peeling kwasowy na naczynka lub Delikatny peeling enzymatyczny.
Dodatkowe wskazówki
O tym też warto pamiętać:
zadbaj o dietę – do jadłospisu wprowadź pokarmy bogate w składniki, które uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne np. papryka, jarmuż, szpinak, pomidory, cebula, winogrona, kakao,
zrezygnuj z gorących kąpieli i przegrzewania ciała np. w saunie,
myj skórę twarzy letnią wodą unikaj pocierania jej ręcznikiem podczas osuszania,
nigdy nie korzystaj z solarium, staraj się ograniczyć wpływ słońca na skórę,
nie wprowadzaj do pielęgnacji kilku kosmetyków jednocześnie, obserwuj reakcję skóry na stosowane nowości.
Cera naczyniowa nie jest jedynie defektem estetycznym. Nieodpowiednio zaopiekowana i narażona na oddziaływanie szkodliwych czynników zewnętrznych może być podłożem do rozwoju trądziku różowatego. Dlatego codzienna pielęgnacja i ochrona jest tak istotna dla zachowania jej w dobrej kondycji.
Kwas pirogronowy (INCI: Pyruvic Acid) należy do grupy kwasów organicznych, alfa-ketokwasów. W naturze występuje m.in. w jabłkach, occie, sfermentowanych owocach. W przemyśle kosmetycznym kwas pirogronowy znalazł zastosowanie szczególnie w preparatach do cer przetłuszczających się i trądzikowych.
Działanie kwasu pirogronowego
Wśród wielokierunkowych właściwości kwasu pirogronowego możemy wyróżnić następujące działanie:
złuszczające – powoduje on rozluźnienie połączeń pomiędzy martwymi komórkami naskórka zwanymi korneocytami, znajdującymi się w warstwie rogowej naskórka. Przyczynia się do łatwiejszej ich eliminacji i odświeżenia skóry,
antybakteryjne – z tego względu jest polecany do cer trądzikowych, również tych, które zmagają się z aktywnym przebiegiem trądziku,
komedolityczne – wykazuje on powinowactwo do tłuszczu ze względu na grupę ketonową zawartą w cząsteczce, dzięki czemu ma zdolności do łatwej penetracji w głąb gruczołów łojowych. Skutkuje to upłynnieniem nagromadzonego sebum, w wyniku czego dochodzi do redukcji zaskórników,
sebostatyczne – przyczynia się do redukcji wydzielania sebum,
redukujące widoczność „śladów” potrądzikowych,
rozjaśniające przebarwienia powstałe w wyniku stanów zapalnych oraz działania promieniowania UV,
odmładzające – zwiększa syntezę kolagenu i elastyny (białek podporowych skóry). Z tego względu kwas ten znalazł zastosowanie również w produktach przeciwstarzeniowych.
Kwas pirogronowy w kosmetykach BANDI
Kwas pirogronowy można znaleźć w dwóch naszych produktach: Kremie z kwasem pirogronowym, azelainowym i salicylowym oraz w Peelingu kwasowym antytrądzikowym. Oba preparaty regulują wydzielanie sebum, redukują ilość zaskórników i wykwitów trądzikowych, zmniejszają widoczność „porów”, wyrównują koloryt cery i pomagają w eliminacji przebarwień potrądzikowych.
Przy problemach cery trądzikowej warto skorzystać również z doświadczenia specjalistów i profesjonalnych zabiegów przeciwtrądzikowych.
Olej marula to prawdziwa skarbnica drogocennych składników, które znajdują szerokie zastosowanie w pielęgnacji twarzy, ciała i włosów. Ze względu na swój skład i liczne zalety często nazywany jest afrykańskim złotem.
Pochodzenie oleju marula
Roślinny olej marula pochodzi z południowej części Afryki. Pozyskuje się go z owoców drzewa marula (Sclerocarya Birrea). Drzewo to jest jednym ze smakołyków, którym żywią się słonie, dlatego często nazywane jest drzewem słoni. W Afryce ma ono ogromne znaczenie kulturowe. Przyniesienie drugiej osobie owocu marula, mieszkańcy Afryki interpretują jako znak przyjaźni i sympatii.
Cenne składniki aktywne
Tłoczony na zimno olej ma lekko żółtawy kolor i przyjemny, delikatny zapach. Jest wysoce odporny na proces utleniania i nawet w bardzo wysokiej temperaturze zachowuje stabilność. W jego składzie znajdziemy zarówno nasycone kwasy tłuszczowe (kwas palmitynowy, arachidonowy, stearynowy, mirystynowy), jak i nienasycone kwasy tłuszczowe (kwas oleinowy, linolowy, linolenowy, palmitooleinowy). Olej marula jest również bogactwem antyoksydantów (tokoferoli, flawonów i katechinów), witamin (witamina E, C) i minerałów. Dodatkową zaletą oleju jest jego lekka konsystencja, dzięki której szybko się wchłania. Jest dobrze tolerowany przez każdy rodzaj skóry. Właściwościami przypomina olej arganowy. Jest jednak od niego o wiele lżejszy, bogatyszy w kwas oleinowy, zdecydowanie lepiej się wchłania i łagodniej pachnie. Pozostawia skórę miękką i nawilżoną, ale bez tłustego filmu.
Olej marula do skóry
Olej marula doskonale sprawdza się w pielęgnacji skóry twarzy, ponieważ szybko się wchłania i może być stosowany pod makijaż samodzielnie lub w kremie. Ma silne właściwości nawilżające. Potrafi wnikać w głąb skóry, zapobiegając ucieczce wody, skutecznie wspiera regenerację naturalnego płaszcza hydrolipidowego. Bogaty w witaminę E i C działa przeciwstarzeniowo, antywolnorodnikowo, niwelując pierwsze zmarszczki i spowalniając rozkład naturalnego kolagenu. Znane są jego właściwości rozjaśniające i wyrównujące koloryt cery. Ma również łagodzący wpływ na skórę poddaną kuracji kwasami. Wycisza ją i koi. Dzięki właściwościom antybakteryjnym i przeciwzapalnym dobrze sobie radzi z cerą trądzikową. Przyda się na wakacjach, ponieważ skutecznie zabezpiecza skórę przed działaniem niesprzyjających czynników atmosferycznych.
Stosowany do ciała poprawia jego jędrność i elastyczność oraz poziom nawilżenia. Niweluje szorstkość na kolanach, piętach i łokciach. Zmniejsza widoczność cellulitu i rozstępów. Śmiało mogą go stosować kobiety w ciąży w celu przeciwdziałania powstawaniu rozstępów. Jest także idealny do relaksującego masażu.
Olej marula do włosów
Olej marula ma także dobroczynne działanie na włosy. Potrafi wnikać w strukturę włosa nawilżając go i odbudowując. Chroni przed odparowywaniem nadmiaru wody. Regeneruje i odżywia włosy zniszczone koloryzacją i innymi zabiegami fryzjerskimi. Zapobiega także rozdwajaniu końcówek. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym i antybakteryjnym łagodzi objawy łupieżu. Z powodzeniem można go używać do olejowania włosów. Najlepiej sprawdzi się nałożony na włosy na kilka godzin przed myciem. Więcej o metodach olejowania włosów możecie przeczytać w tym artykule.
Czysty olej marula znajdziecie w linii Well Aging. Ze względu na jego wszechstronne zalety warto go mieć zawsze pod ręką.
