Jesień to doskonały czas, aby w codziennej pielęgnacji pojawiły się kosmetyki na bazie kwasów. Najnowszą propozycją pielęgnacyjną jest Lotion złuszczający, który może być stosowany przez każdy rodzaj cery (za wyjątkiem wysoce nadwrażliwej).
(więcej…)
Klienci odwiedzający gabinety kosmetyczne, mają coraz większe wymagania. Zależy im na efektach oraz wielokierunkowym działaniu.
(więcej…)
Skóra odwodniona powstaje przy zmniejszeniu zdolności naskórka do wiązania wody i zwiększeniu przeznaskórkowej utraty wody przez naskórek (TEWL – Transepidermal Water Loss).
Przeznaskórkowa utrata wody to ilość wody jaka przedostaje się z wnętrza ciała, przez warstwę rogową naskórka do atmosfery. Przeciwieństwem do tego jest zdolność naskórka do zahamowania ucieczki wody i pozostawienia jej w naskórku. Jeśli naskórek nie jest zbudowany prawidłowo i nie „potrafi” tej „wilgoci” zatrzymać staje się odwodniony. Tak więc odwodnienie skóry związane jest z zaburzeniami w utrzymaniu tej wody w naskórku. W skórze właściwej, która jest magazynem wody dla organizmu, znajduje się jej około 70-80%. Komórki naskórka im bliżej powierzchni, tym mniej zawierają wody. W skórze suchej zawartość wody w warstwie rogowej wynosi około 10%.
NawilżenieSposobem na przywrócenie prawidłowego „nasycenia naskórka wodą” jest jego nawilżenie, ale co to oznacza w praktyce? Skóra odwodniona jest mało elastyczna, traci jędrność i napięcie, niska zawartość wody powoduje degradację rusztowania podporowego skóry: włókien kolagenowych i elastynowych, zaczynają pojawiać się zmarszczki. Istotne znaczenie ma taka naprawa naskórka, by utrzymywał odpowiednią ilość wody. By ograniczyć utratę wody należy wykorzystać 2 mechanizmy: pierwszy to wytworzenie na powierzchni naskórka jakby „pokrywki” czyli warstwy zmniejszającej utratę wody (parowanie), czyli tzw. okluzja, a drugi to wzmocnienie samej struktury naskórka, tak by „chętnie” tę wodę utrzymał. Parowanie wody ze skóry ogranicza warstwa łoju na powierzchni, prawidłowa warstwa rogowa (ceglany mur), zdolność naskórka do tworzenia naturalnego czynnika nawilżającego NMF, istotne znaczenie ma też proces rogowacenia.
Idealna bariera ochronna to warstwa rogowa zbudowana z odpowiednio uwodnionych korneocytów zespolonych cementem międzykomórkowym. Ta „zaprawa” składa się z lipidów w następującej proporcji: ceramidy około 50%, cholesterol około 25% i kwasy tłuszczowe około 15%. Naturalny czynnik nawilżający zwany NMF mający zdolność wiązania wody to aminokwasy powstałe z degradacji filagryny obecnej w korneocytach, sole kwasu piroglutaminowago, kwasu mlekowego i mocznika. Wewnątrzkomórkowy NMF i zewnątrzkomórkowe lipidy to płaszcz wodno-lipidowy odgrywający istotną rolę w nawilżeniu naskórka. Zbyt mało uwodnione korneocyty, nieprawidłowy skład „zaprawy” lub jej ubytki, niedobory w wytwarzaniu NMF, adhezja korneocytów (przyleganie) czyni naskórek nieelastyczny, niespełniający swojej funkcji ochronnej. Suchość naskórka zwiększa adhezję, przyleganie korneocytów, nie mogą się one oddzielać , naskórek ulega zgrubieniu, skóra staje się szarawa, szorstka, nieelastyczna, a zmarszczki są bardziej widoczne. Nawodnienia naskórka nie można uzyskać polewając go wodą, należy zastosować preparaty odbudowujące i wzmacniające funkcjonowanie bariery naskórkowej i tym samym zatrzymanie wody w naskórku. By poprawić penetrację należy ułatwić oddzielanie się korneocytów, np. przez złuszczanie z zastosowaniem alfa hydroksykwasów.
Jednym z nich jest kwas mlekowy, naturalnie występujący w kwaśnym mleku, maślance, jogurcie, jabłkach , pomidorach czy piwie. Był już stosowany w starożytności jako preparat przeciwstarzeniowy do rewitalizacji skóry, zmniejszający przebarwienia, poprawiający nawilżenie i wygładzający naskórek. Kwas mlekowy normalizuje procesy rogowacenia, odnowę komórkową, złuszcza i spłaszcza warstwę rogową umożliwiając lepszą penetrację składników odżywczych, a jednocześnie zmniejsza przebarwienia. Stymuluje produkcję ceramidów, co wzmacnia i usprawnia funkcje barierowe naskórka , zmniejsza się TEWL, a więc wzrasta nawilżenie.
Nawilżona skóra jest bardziej elastyczna i miękka, a wtedy wypłycają się powierzchowne zmarszczki. Dodatkowo kwas mlekowy stymuluje fibroblasty do produkcji kolagenu i zwiększa poziom glikozaminoglikanów wiążących wodę. Zabiegi z kwasem wyraźnie poprawią kondycję skóry, nawilżą, „wypłycą” zmarszczki, skóra będzie gładsza o bardziej równomiernym kolorycie.
Precyzyjną mieszaninę kwasu mlekowego 20%, mocznika i kwasu hialuronowego znajdziecie w najnowszym zabiegu rewitalizująco-odmładzającym BANDI. Kwas idealnie sprawdzi się przy cerach odwodnionych, z objawami przesuszenia i zachwianą równowagą wodno – lipidową, pozbawionych blasku, prawidłowego napięcia, z problemem drobnych zmarszczek i linii mimicznych.
Nadmierna suchość skóry powstaje w wyniku znacznej utraty wody przez uszkodzoną warstwę rogową, nieprawidłowy skład lipidów, czy zmniejszoną aktywność gruczołów łojowych. Sucha skóra nasila się z wiekiem, może być w przebiegu różnych schorzeń skóry, czy działania niekorzystnych czynników środowiska zewnętrznego. W skórze suchej szybciej pojawiają się zmarszczki.
Głównym elementem ochronnym skóry jest bariera naskórkowa, a przede wszystkim warstwa rogowa. Kontroluje ona wchłanianie różnych substancji z powierzchni skóry i zapobiega utracie cennych składników i wody z głębszych warstw naskórka i skóry właściwej. Warstwa rogowa to pozbawione jąder, spłaszczone komórki zwane korneocytami, mają one we wnętrzu tzw. kopertę białkową, a na zewnątrz kopertę zrogowaciałą (cornified envelope-CE). Połączone są koreodesmosomami, a między nimi jest substancja złożona głównie z lipidów (cholesterol, ceramidy, kwasy tłuszczowe) i tzw. naturalnego czynnika nawilżającego NMF (natural moisturizing factor).
Idealna warstwa rogowa przypomina ceglany mur, cegłami są białka o odpowiednim składzie i ułożeniu, a zaprawą lipidy. Nawodnienie oraz prawidłowy skład lipidów w przestrzeniach międzykomórkowych warstwy rogowej gwarantują utrzymanie funkcji naskórka, a więc zatrzymanie wody, ochrona przed wnikaniem drobnoustrojów, urazami mechanicznymi, związkami chemicznymi i czynnikami fizycznymi np.: promieniowaniem ultrafioletowym. Skład i ilość lipidów w warstwie rogowej zależy od płci, pory roku, wieku czy okolicy skóry.
Cera sucha występuje u około 80% kobiet dojrzałych, a z wiekiem szybciej się starzeje, staje się pomarszczona, skłonna do tworzenia zmarszczek, bruzd, może być uboga w wodę jak i tłuszcze, jest to skóra odwodniona. Ma uszkodzoną i obniżoną funkcję ochronną warstwy rogowej naskórka, zwiększa się przeznaskórkowa utrata wody (TEWL). Skóra sucha może dotyczyć całego ciała, jest cienka, pergaminowa, matowa, niekiedy zaczerwieniona, łuszcząca, szorstka, często ma jakby „brudny” wygląd. Jest mało elastyczna, słabo napięta, niekiedy z obecnością pęknięć, np. na dłoniach w okolicy opuszki palca. Mogą prześwitywać przez nią naczynia krwionośne (teleangiektazje).
Stopniowo traci właściwości ochronne, staje się bardzo wrażliwa, skłonna do podrażnień. Początkowo przesuszenie skóry może mieć charakter przejściowy i pojawiać się przy działaniu niekorzystnych warunków otoczenia, nieprawidłowej pielęgnacji, powoli ten stan utrwala się. Osoby z suchą skórą skarżą się na świąd, pieczenie, uczucie ściągania. Ulgę przynoszą preparaty poprawiające właściwości ochronne naskórka.
Sucha skóra nabyta powstaje w wyniku działania czynników zewnętrznych jak ekspozycja na UV – słońce, solaria, narażenie na niekorzystne warunki klimatyczne pojawiające się w związku z wykonywaną pracą, czy rekreacją – mała wilgotność, wiatr, niskie temperatury. Także okres zimowo-jesienny i korzystanie z ogrzewania mieszkań, ekspozycja na czynniki chemiczne, nieprawidłowa pielęgnacja skóry, dieta, nagłe spadki wagi ciała, zaburzenia hormonalne czy przyjmowane leki mogą nasilać objawy suchości. Niektóre choroby skóry przebiegają ze znaczną suchością np. atopowe zapalenie skóry, wyprysk tzw. egzema, szczególnie widoczna na dłoniach tzw. dermatoza „ze zużycia”, łuszczyca, rybia łuska czy winter xerosis. Suchość skóry obserwujemy także w schorzeniach narządów wewnętrznych: w cukrzycy, przewlekłej niewydolności nerek, niedoczynności tarczycy czy nowotworach.
Walka z suchością skóry to przede wszystkim odbudowa i wzmocnienie uszkodzonej bariery naskórkowej, uzupełnienie lipidów, zmniejszenie utraty przez-naskórkowej wody, a tym samym wzrost elastyczności, poprawa wyglądu skóry, spłycenie zmarszczek, wygładzenie skóry, zmniejszenie świądu. Istotne znaczenie ma systematyczna pielęgnacja skóry, dobrana indywidualnie, niekiedy może być wystarczająca formą przywrócenia funkcji ochronnej naskórka. W pielęgnacji skóry suchej stosowane są emolienty o właściwościach nawilżających, natłuszczających i uelastyczniających skórę i zmniejszających stan zapalny. Wykorzystywany jest efekt okluzji (estry choresterolu, olej kokosowy, masło shea, olej makadamia) co zapobiega odparowaniu wody. Ponadto woda może być wiązana i utrzymywana w naskórku (mocznik, kwas hialuronowy, gliceryna). Tak wzmocniona warstwa rogowa stanowi barierę ochronną.
Lato w pełni. Wysokie temperatury dokuczają nam codziennie, a nasza skóra odczuwa skutki intensywnego nasłonecznienia każdego dnia. Poznajmy więc kilka faktów na temat opalania.
(więcej…)