Woda stosowana do produkcji kosmetyków jest jednym z najbardziej istotnych i wrażliwych surowców. Jej parametry mają kluczowy wpływ na jakość kosmetyków.
Aspekt jakości wody jest ważny z kilku powodów:
Parametry jakościowe i ilościowe wody mają istotny wpływ na stabilność produktów kosmetycznych np. emulsji (kremów) oraz skuteczność działania układów konserwujących, które często są wrażliwe na obecności niektórych jonów metali.
Zawartość niektórych jonów (większe ilości np. jonów wapnia i magnezu, chloru) mogą mieć negatywny wpływ na skórę wrażliwą
Bezpieczny produkt kosmetyczny musi posiadać odpowiednią jakość mikrobiologiczną. Jak wiadomo woda to często jeden z głównych składników kosmetyków. Zakażona woda zainfekuje również kosmetyk – a taki produkt stanowi poważne zagrożenie dla konsumenta. Nasza firma, spełniając wysokie standardy wytwarzania, gwarantuje uzyskanie produktu wolnego od niepożądanych zanieczyszczeń mikrobiologicznych.
Woda używana do produkcji kosmetyków nie może być zwykłą wodą jaką spotykamy w kranach, czy kupujemy w butelkach. Musi być czysta pod względem mikrobiologicznym i mineralnym.
Opracowany przez naszych specjalistów system uzdatniania wody gwarantuje otrzymanie wody o odpowiednich parametrach jakościowych.
W laboratorium BANDI możemy wyróżnić następujące etapy technologii oczyszczania wody:
Filtracja wstępna na filtrach mechanicznych i węglowych – usuwa m.in. mętność wody i chlor.
Zmiękczanie wody – proces ten skutecznie usuwa jony powodujące twardość wody, np. wapń i magnez, w mniejszym stopniu żelazo i mangan.
Trzy poziomy filtracji: dwa filtry polimerowe o różnej średnicy wypełnienia oczyszczają wodę z najdrobniejszych zanieczyszczeń mechanicznych takich jak rdza, pyły, osady. Filtr węglowy oczyszcza wodę z chloru, związków wielopierścieniowych, usuwa nieprzyjemny smak, zapach wody. Filtracje te usuwają jony żelaza – przygotowując wodę do procesu odwróconej osmozy.
Bardzo istotnym etapem jest odwrócona osmoza, która polega na przepuszczeniu wody wstępnie oczyszczonej pod wysokim ciśnieniem przez specjalną membranę, wykorzystując zjawisko półprzepuszczalności błony osmotycznej. Za pomocą tej metody uzyskuje się redukcję zanieczyszczeń rzędu 99,0 – 99,8%. Wysokiej jakości woda uzyskana w ten sposób pozbawiona jest azotanów, metali ciężkich, benzenu, fenoli i pierwiastków promieniotwórczych.
Jednym z końcowych etapów jest odgazowanie wody na specjalnym filtrze, który usuwa substancje lotne i gazy, które mogły się przedostać przez błonę osmotyczną.
Ostatnim etapem procesu oczyszczania wody jest lampa UV. Usuwa ona z wody mikroorganizmy takie jak bakterie, grzyby, wirusy.
Otrzymana w wyniku procesu oczyszczania woda nie może być długo przechowywana – ze względu na ryzyko zakażenia mikrobiologicznego powinna być niezwłocznie wykorzystana do procesu produkcji kosmetyków.
Stały monitoring jakości wody
Parametry wody do produkcji są regularnie przez nas monitorowane. Kontroli poddaje się wodę wejściową – wodociągową oraz wodę oczyszczoną, używaną do procesu produkcji. Oprócz świadomości o istocie badań obligują nas do tego polskie prawo oraz Dobra Praktyka Produkcyjna (GMP).
Odpowiednio oczyszczona woda produkcyjna ma bezpośrednie przełożenie na wysoką jakość naszych kosmetyków i bezpieczeństwo ich stosowania, co jest doceniane przez naszych klientów.
Jednym z najbardziej popularnych zabiegów polecanych i wykonywanych obecnie w gabinetach kosmetycznych jest eksfoliacja kwasami. Zjawisko to wiąże się z oczekiwaniami klientek skierowanymi na uzyskanie szybkiego i widocznego efektu terapeutycznego. Skuteczność działania mieszaniny eksfoliującej wynika z odpowiedniego doboru parametrów fizykochemicznych i prawidłowej procedury zastosowania preparatu. Ten drugi czynnik jest uzależniony od kompetencji i przeszkolenia osoby wykonującej zabieg. Parametry fizykochemiczne, do których należą: rodzaj kwasu, wielkość jego cząsteczki, stężenie, pH, podłoże ustalane są na etapie wykonania preparatu i charakterystyczne dla poszczególnych producentów. Z pośród substancji eksfoliujących wykorzystywanych obecnie w kosmetyce jako pierwsze zastosowanie znalazły α-hydroksykwasy (kwas glikolowy, mlekowy, migdałowy i inne). Nieustanne poszukiwania nowych substancji chemicznie złuszczających naskórek szybko umożliwiły wprowadzenie do terapii także kwasów β-hydroksylowych (kwas salicylowy), polihydroksykwasów (kwas laktobionowy, glukonolakton), α-ketokwasów (kwas pirogronowy), czy kwasów karboksylowych (kwas azelainowy). Podstawowe działanie tych substancji jest związane z mechanizmem złuszczania komórek warstwy rogowej naskórka na skutek osłabienia kohezji korneocytów.Proces ten prowadzi do odbudowy naskórka dzięki produkcji nowych komórek w warstwie podstawnej. Każdy z kwasów charakteryzuje się także dodatkowymi właściwościami dobroczynnie wpływającymi na niwelowanie różnych problemów skórnych.
Kwas pirogronowy dzięki lipofilności redukuje nadmierny łojotok i oczyszcza ujścia gruczołów łojowych, zapobiegając tworzeniu się zaskórników i zmian trądzikowych.
Polihydroksykwasy dzięki dużej cząsteczce i powinowactwie do wody silnie nawilżają skórę.
Kwas migdałowy działa antybakteryjnie łagodząc przebieg aktywnego trądziku.
Kwas salicylowy zmniejsza stan zapalny.
Kwas azelainowy hamuje produkcję melaniny prowadząc do rozjaśniania przebarwień.
Kwas glikolowy aktywuje wytwarzanie kolagenu i elastyny, białek odpowiedzialnych za jędrność i elastyczność skóry. Poznanie mechanizmu i kierunku działania eksfoliatorów chemicznych stosowanych w kosmetyce, przez osoby wykonujące zabieg stwarza możliwości wielokierunkowej terapii cer problematycznych a także utrzymania skóry klientki w dobrej kondycji.
Ważnym parametrem decydującym o skuteczności działania mieszanin eksfoliujących jest możliwość ich penetracji przez barierę warstwy rogowej, czyli biodostępność, która jest związana z wielkością cząsteczki, pH preparatu, oraz ilością niezdysocjowanego kwasu zawartego w mieszaninie.
Im mniejsza jest masa cząsteczki kwasu tym substancja głębiej penetruje. Najmniejszą cząsteczką spośród α-hydroksykwasów stosowanych w kosmetyce charakteryzuje się kwas glikolowy, co sprawia, że jest to substancja powszechnie stosowana jako silny i efektywny eksfoliator. O skuteczności penetracji substancji eksfoliującej decyduje odpowiednio niskie pH. Aby ustalić pH preparatu na odpowiednim poziomie konieczne jest odniesienie tego parametru do mocy kwasu (pKa – stała wartość charakterystyczna dla każdej substancji). Największym działaniem biologicznym charakteryzuje się preparat, którego pH jest niższe od pKa. W tym stanie większość cząsteczek kwasu pozostaje w formie niezdysocjowanej, która efektywnie przenika przez barierę warstwy rogowej. Zwiększanie pH ponad wartość mocy kwasu prowadzi do rozpadu jego cząsteczek na jony co ogranicza działanie złuszczające mieszaniny na rzecz jej właściwości nawilżających.
Kwas
pKa
Trójchloroctowy
0,70
Pirogronowy
2,39
Salicylowy
2,97
Mlekowy
3,08
Cytrynowy
3,15
Jabłkowy
3,40
Glikolowy
3,83
Rezorcyna
9,81
Zjawisko to ma odniesienie również w stosunku do mieszanin kwasowych poddawanych buforowaniu. Pod wpływem wprowadzania do produktu substancji o charakterze zasadowym kwas ulega częściowej neutralizacji przechodząc w sól, która łatwo podlega dysocjacji i nie pełni funkcji złuszczającej. Istnieje zależność logarytmicza między stężeniem kwasu, a jego stopniem dysocjacji i odczynem pH. Nawet drastyczne zwiększenie stężenia nie obniża istotnie jego pH. Wynika z tego, że kluczem do kontrolowania skuteczności działania kwasów jest pH preparatu i jego bufor. Nawet preparat o bardzo wysokim stężeniu przy nieodpowiednim dobraniu pH lub zbuforowaniu może wykazywać słabsze działanie niż produkt o niższym stężeniu ale o prawidłowo ustalonych pozostałych parametrach. Na możliwość penetracji mieszaniny eksfoliującej, a zatem jej działanie złuszczające wpływa również podłoże w którym kwas jest umieszczony. Powinno być ono dostosowane do rozpuszczalności składnika złuszczającego. Nowym rozwiązaniem w zakresie wyboru odpowiedniego podłoża jest zawieszenie kwasu w formule węglowodorowej. Izoparafina pod wpływem temperatury ciała ulega rozpuszczeniu uwalniając stopniowo substancje eksfoliujące. Rozwiązanie takie umożliwia ograniczenie drażniącego działania kwasów bez konieczności ich buforowania.
Wzmocnienie efektów terapeutycznych zabiegów złuszczających w gabinetach kosmetycznych można uzyskać dzięki jednoczesnej odpowiednio dobranej pielęgnacji domowej. Opracowanie łagodnie złuszczających produktów o niskim stężeniu kwasów umożliwia codzienne przygotowanie skóry do właściwej eksfoliacji w warunkach gabinetowych. Podsumowując, należy stwierdzić, że efektywne działanie kwasów zależy od wielu czynników. Rolą firm produkujących mieszaniny eksfoliacyjne jest dobór skutecznych i przebadanych pod względem bezpieczeństwa surowców kosmetycznych oraz optymalne ustalenie parametrów mieszaniny. Do zadań kosmetyczki należy szczegółowe poznanie właściwości kwasów i ich odpowiednie zastosowanie oraz wprowadzenie prawidłowej pielęgnacji domowej. Takie ujęcie zabiegów eksfoliujących zapewni uzyskanie efektów terapeutycznych na najwyższym poziomie, oraz satysfakcję i zadowolenie klienta.
skóra z przebarwieniami skóra trądzikiem pospolitym skóra łojotokowa skóra z rozszerzonymi naczyniami i trądzikiem różowatym skóra sucha i poszarzała skóra dojrzała
skóra z trądzikiem pospolitym skóra z bliznami potrądzikowymi skóra łojotokowa i z zaskórnikami skóra dojrzała skóra, której brakuje elastyczności i jędrności
Kupując kosmetyk chcemy, żeby sprostał naszym oczekiwaniom, działał zgodnie z deklaracją na opakowaniu. Niestety, często nie zwracamy uwagi na to, gdzie zostawiamy nasze kosmetyki. Jednak znaczący wpływ na jakość kosmetyku mają warunki w jakich jest on przechowywany, a także sposób ich użytkowania.
Podstawową zasadą jest unikanie promieniowania UV. Niebezpieczne dla kosmetyku jest zarówno światło słoneczne jak i sztuczne oświetlenie. Pod wpływem promieniowania substancje fotoczułe zmieniają swoje właściwości. Możemy zaobserwować zmianę barwy, zapachu w skrajnych przypadkach także zmianę konsystencji, co jest jednoznaczne z tym, że kosmetyk się zepsuł, nawet jeśli jego data przydatności jeszcze się nie skończyła. Takich kosmetyków należy się pozbyć, ponieważ pod wpływem utleniania substancje w nich zawarte stają się silnymi alergenami i mogą podrażniać skórę.
Data przydatności oznacza okres w jakim producent gwarantuje zachowanie kosmetyku w niezmienionej formie i zapewnia bezpieczeństwo jego stosowania. Na opakowaniu datę minimalnej przydatności poprzedzają słowa „Najlepiej zużyć przed końcem”, a następnie data.
W przypadku kiedy trwałość kosmetyku jest dłuższa niż 30 miesięcy, producent może nie podawać daty trwałości, jest natomiast zobowiązany do umieszczenia symbolu otwartego słoiczka tzw. PAO (period after opening): 6M
Przechowując nasze kosmetyki pamiętajmy także o optymalnej temperaturze 8- 250C. Gwarantuje ona większą stabilność, szczególnie ważna jest dla substancji, które reagują pod wpływem zmiany temperatury takich jak: witaminy, naturalne substancje aktywne.
Ważnym elementem jest również wilgotność powietrza, a także samo opakowanie. Biorąc krem ze słoiczka wprowadzamy jednorazowo tysiące bakterii, które w znaczący sposób mogą się przyczynić do rozwoju drobnoustrojów w naszym kosmetyku. Najlepszym rozwiązaniem jest zakup kosmetyku w opakowaniu typu airless lub stosowanie specjalnych aplikatorów do pobierania kremu.
Podsumowując zwracajmy uwagę, gdzie zostawiamy nasz kosmetyk i pamiętajmy o tym, aby było to miejsce suche, zaciemnione, o umiarkowanej temperaturze, gdyż długość okresu ważności dotyczy właściwych warunków przechowywania.
Beta-glukan to związek chemiczny należący do grupy polisacharydów, który jest składnikiem błonnika pokarmowego. Najczęściej otrzymywany jest z ziaren owsa, grzybów, niektórych bakterii i drożdży, głównie Saccharomyces cerevisiae.
Główne działanie beta-glukanu dotyczy jego wpływu na układ odpornościowy. Substancja ta jest bezpiecznie stosowana również doustnie jako suplement diety. Immunomodulujące właściwości beta-glukanu udowodniono w licznych światowych ośrodkach badawczych. Glukan zwiększa aktywność i liczbę komórek układu odpornościowego, co chroni organizm przed niekorzystnymi mikroorganizmami.
Beta-glukan jest też cenionym składnikiem w kosmetologii. Z wiekiem, w wyniku działania czynników środowiska zewnętrznego, a w szczególności promieniowania UV skóra traci swoje zdolności obronne przed zanieczyszczeniami i mikroorganizmami. Naturalny system obronny skóry zostaje osłabiony powodując wzrost jej wrażliwości. Poprzez miejscową aplikację beta-glukanu następuje pobudzenie naturalnego systemu obronnego skóry i redukcja jej wrażliwości.
W kosmetykach do pielęgnacji twarzy i ciała najczęściej używane są dwa rodzaje glukanów: beta-glucan i sodium carboxymethyl betaglucan (nazwa INCI).
Dzięki zastosowaniu beta-glukanu na skórę, jej zdolność do samoregeneracji zostaje zwiększona w wyniku czego staje się ona bardziej zdrowa, młodsza i zregenerowana.
Jego unikalne własności typu:
łagodzenie podrażnień,
rewitalizacja aktywności systemu obronnego skóry,
stymulacja odnowy kolagenu,
wzmacnianie naturalnego procesu odnowy zniszczonej skóry,
poprawa nawilżenia suchej skóry,
uelastycznienie i napinanie skóry starzejącej się,
niwelacja szkodliwego działania promieniowania UV,
sprawiają, że pojawia się najczęściej w produktach kosmetycznych dedykowanych do pielęgnacji przeciwsłonecznej, w terapiach skóry wrażliwej i atopowej, skłonnej do zapaleń i czy w silnych kuracjach anti-aging. Jego wszechstronne działanie zostało wykorzystane w kosmetykach z linii female 35+ i Energy Look.
Konserwanty to środki, które zapewniają bezpieczeństwo stosowania produktów kosmetycznych. Niestety, bardzo często są postrzegane negatywnie jako źródło problemów skórnych, lecz prawdziwe zagrożenie stanowi źle lub w ogóle niezakonserwowany produkt kosmetyczny.
Preparaty kosmetyczne są bardzo podatne na zakażenia. Większość kosmetyków zawiera w swym składzie wodę, która jest doskonałym miejscem rozwoju bakterii, grzybów czy pleśni.
Inne składniki takie jak peptydy, surowce pochodzenia naturalnego zwiększają podatność produktu kosmetycznego na zakażenie. Małym ryzykiem zawartości zanieczyszczeń mikrobiologicznych charakteryzują się kwasy, zasady, sole, oleje, tłuszcze, alkohole. Jednak odporność mikrobiologiczna tych surowców może ulec znacznemu zmniejszeniu w roztworach wodnych czy nawet przy niewielkim zanieczyszczeniu wodą.
Źródłem zakażenia drobnoustrojami może być też nieodpowiedni proces produkcji oraz konfekcji. Również nasza skóra oraz środowisko zewnętrzne jest miejscem bytowania mikroorganizmów, które przeniesione na kosmetyk mogą niebezpiecznie namnożyć się i stanowić zagrożenie dla naszego zdrowia. W obszarach odsłoniętych są to przeważnie gronkowce, natomiast w fałdach skórnych przeważają bakterie Gram-ujemne. W normalnych warunkach bakterie te nie atakują naszego organizmu, jednak przy spadku odporności bądź przy urazie mogą wnikać w głąb skóry, namnażać się i wywoływać objawy chorobowe.
Dlatego tez tak ważne jest dostarczenie klientowi produktów wolnych od wszelkich zakażeń mikrobiologicznych oraz zapewnienie bezpieczeństwa podczas stosowania preparatu ów kosmetycznych. Jest to jedynie możliwe stosując w recepturach konserwanty.
Stosowanie konserwantów szczegółowo regulują przepisy prawa. Producentów obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych. Ten akt prawny zawiera listę substancji konserwujących dozwolonych do stosowania w kosmetykach oraz określa warunki ich stosowania – takie jak maksymalne stężenia w rożnych typach produktów, np. spłukiwalnych, niespłukiwalnych, uwzględniając wiek odbiorcy (dzieci poniżej 3 roku życia). Co istotne, stosując te przepisy prawa konserwanty nie stanowią ryzyka dla zdrowia, także dla kobiet w okresie ciąży i laktacji. Jedynie osoby uczulone na dany konserwant (co dotyczy każdego składnika nie tylko konserwantu) nie powinny stosować preparatów zawierających te substancje.
Wiele konserwantów cieszy się niesłusznie złą sława – np. potocznie nazywane parabeny, konserwanty bardzo dobrze zbadane, w dopuszczalnych stężeniach bezpieczne i wyjątkowo skuteczne – od lat stosowane nie tylko w kosmetykach lecz również w lekach oraz żywności.
BARDZO CZĘSTO PRODUCENCI KOSMETYKÓW STOSUJĄ SUBSTANCJE, KTÓRE MAJĄ WŁAŚCIWOŚCI ANTY MIKROBOWE, LECZ NIE WYSTĘPUJĄ NA LIŚCIE ROZPORZĄDZENIA NR 1223/2009. DEKLARUJĄ WÓWCZAS, ŻE KOSMETYK NIE POSIADA W SWYM SKŁADZIE KONSERWANTÓW, CO NIE JEST DO KOŃCA ZGODNE Z PRAWDĄ. ZAWIERAJĄ INNE SKŁADNIKI, KTÓRE POSIADAJĄ FUNKCJĘ KONSERWUJĄCĄ – SUBSTANCJE NATURALNE, OLEJKI ETERYCZNE, KTÓRE CZĘSTO ZAWIERAJĄ W SWYM SKŁADZIE, PODOBNIE JAK KOMPOZYCJE ZAPACHOWE WIELE ALERGENÓW.
Od strony producenta istotne jest zakonserwowanie produktu na odpowiednim poziomie.
By móc stosować konserwanty w bardzo niskim zakresie stężeń należy zmienić to, na co możemy mieć wpływ- czyli na sposób produkcji i zminimalizowanie zakażeń podczas stosowania produktu przez klienta.
Produkcja kosmetyku niesie za sobą wiele zagrożeń. Należy dbać o odpowiednią czystość surowców do produkcji, używać odpowiednio przygotowanej wody do procesu produkcji – jest ona kluczowym składnikiem kosmetyków, regularnie ją badać. W zakładzie powinny być wdrożone i utrzymane zasady Dobrej Praktyki Produkcyjnej (dotyczy to mi.n procedur wytwarzania, mycia, czyszczenia pomieszczeń i urządzeń, ubioru pracowników, a nawet czystości powietrza w strefie produkcyjnej).
Innym istotnym elementem, który należy rozważyć konserwując kosmetyk jest rodzaj stosowanego opakowania. Bardzo korzystnym dla klientów rozwiązaniem są opakowania typu „airless”. Są to opakowania, które uniemożliwiają kontakt produktu z czynnikami zewnętrznymi – takimi jak powietrze, skóra człowieka – która – jak już wspomniano – jest źródłem wielu mikroorganizmów, również chorobotwórczych. W tego typu opakowaniach kosmetyk dozuje się na skórę za pomocą pompki znajdującej się wewnątrz opakowania.
To rozwiązanie oprócz komfortu i wygody stosowania dla konsumenta, znacznie zmniejsza ryzyko mikrobiologiczne rozwoju drobnoustrojów podczas używania kosmetyku, który dzięki temu zwiększa swą trwałość w czasie i daje nam pewność że jest bezpieczny.
SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNE ZE WZGLĘDÓW MIKROBIOLOGICZNYCH SĄ PUDEŁKA I SŁOIKI, W KTÓRYCH PRODUKT PODCZAS STOSOWANIA PRZEZ KLIENTA MA CIĄGŁY KONTAKT ZE ŚRODOWISKIEM ZEWNĘTRZNYM, A DODATKOWO NARAŻONY JEST NA ZAKAŻENIE FLORĄ BAKTERYJNĄ CZŁOWIEKA PODCZAS DAWKOWANIA (NAKŁADANIA PALCAMI).
Po określeniu ryzyka mikrobiologicznego naszego produktu i użyciu konserwantu w optymalnym stężeniu istotne jest sprawdzenie nowego preparatu pod kątem skuteczności poprzez testy konserwacji. Polegają one na obciążeniu kosmetyku (celowym zakażeniu w warunkach laboratoryjnych) najbardziej popularnymi drobnoustrojami (są to niektóre bakterie, grzyby i pleśnie). Badanie przeprowadza się w odpowiedniej temperaturze. W określonych odstępach czasu sprawdza się poziom redukcji drobnoustrojów (tu właśnie objawia się działanie konserwantów), który musi spełniać określone w normach dla danej metody wymagania.
Tak sprawdzony nowy produkt może być regularnie wytwarzany. Dodatkowo każdą wyprodukowaną szarżę produktu należy zbadać pod kątem mikrobiologicznym, do czego obliguje nas zarówno prawo, jak i dbałość o klienta oraz jego bezpieczeństwo.
Ten temat nakreśla nam jak ważne jest by producent kosmetyków, które stosujemy był wiarygodny i pewny. Tylko taki wytwórca, który posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie oraz rozumie istotę problemu będzie produkował kosmetyki bezpieczne oraz wysokiej jakości.
Wszyscy chcemy by nasza skóra była odpowiednio nawilżona, gładka i miękka. Za pomocą różnego rodzaju preparatów kosmetycznych staramy się poprawić jej wygląd, dlatego też stosujemy kremy na dzień i na noc, mleczka, lotiony, balsamy w celu zapewnienia skórze odpowiednich składników odżywczych.
Bez wątpienia najlepszą formą kosmetyku, która jest w stanie dostarczyć niezbędnych składników hydrofilowych (lubiących wodę) i lipofilowych (lubiących olej) a także chroni skórę przed wpływem czynników zewnętrznych jest emulsja wodno-tłuszczowa. Dlatego też większość formulacji do pielęgnacji twarzy i ciała występuje w postaci emulsji.
Czym tak naprawdę jest emulsja kosmetyczna? Z czego się składa i jakie właściwości sprawiają że nasza skóra jest bardziej nawilżona lub odpowiednio odżywiona i natłuszczona?
Z definicji emulsja kosmetyczna to układ heterogeniczny (niejednorodny) składający się z co najmniej dwóch niemieszających się faz-oleju i wody, z których jedna jest zdyspergowana w drugiej w postaci kropel.
Niestety układ ten jest termodynamicznie nietrwały, dlatego przy tworzeniu emulsji niezbędny jest trzeci składnik-emulgator, który obniża napięcie powierzchowne i umożliwia trwałe zdyspergowanie jednej cieczy w drugiej. W emulsji wyróżniamy fazę wewnętrzną (rozproszoną) i zewnętrzną (ciągłą, w której zawieszone są cząstki fazy zdyspergowanej).
W skład fazy olejowej wchodzą składniki o charakterze hydrofobowym: oleje roślinne, oleje syntetyczne, węglowodory parafinowe, silikony, alkohole tłuszczowe, estry kwasów tłuszczowych. Natomiast faza wodna zawiera składniki o charakterze hydrofilowym substancje nawilżające rozpuszczalne w wodzie np. gliceryna, glikol propylenowy, d-pantenol. Stosunek obu faz oraz rodzaj emulsji ma znaczący wpływ na działanie kosmetyku na skórę i uwalnianie zawartych w kremie substancji aktywnych. Hydrofilowo-lipofilowy charakter emulsji determinuje rozpuszczanie w niej substancji aktywnych o różnym powinowactwie.
W zależności od układu faz możemy sklasyfikować emulsje typu olej w wodzie (o/w) lub woda w oleju (w/o). Emulsje typu o/w mają lekkie konsystencje, szybko wchłaniają się i nie pozostawiają tłustej warstwy na skórze. Natomiast emulsje w/o mają cięższe konsystencje, silniejsze działanie okluzyjnie i po zastosowaniu pozostawiają grubszą warstwę filmu na skórze. Istnieją również emulsje wielokrotne tzw. emulsje w emulsji np. w/o/w lub o/w/o, które wyróżniają się dobrymi właściwości sensorycznymi i nawilżającymi.
Na powierzchni skóry znajduje się wodno-lipidowy płaszcz tłuszczowy, który ma za zadanie chronić skórę przed szkodliwym działaniem drobnoustrojów, zewnętrznymi czynnikami środowiska, a także ogranicza utratę wody. Stosując mydła alkaliczne, detergenty, środki powierzchniowo czynne za każdym razem wraz z zanieczyszczeniami skóry usuwamy również z jej powierzchni ochronny płaszcz lipidowy. Dlatego też niezbędna jest codzienna pielęgnacja i stosowanie odpowiednich kosmetyków gwarantujących uzupełnianie tłuszczów i substancji hydrofilowych na powierzchni naskórka.
