Trądzik pospolity jest jednym z najczęstszych schorzeń dermatologicznych. Występuje głównie w wieku pokwitania jako tzw. trądzik młodzieńczy. Ostatnio istnieje tendencja do przedłużenia się czasu trwania schorzenia lub jego późnego początku, dopiero w wieku dorosłym.
Trądzik występuje przede wszystkim w obrębie łojotokowych okolic skóry. Zmiany zachodzące w gruczołach łojowych i ich otoczeniu prowadzą do powstania charakterystycznych dla tej choroby zaskórników. Są to czopy powstające z łoju i zrogowaciałych komórek naskórka, wypełniające rozszerzony lejek mieszka włosowego. Są zmianami niezapalnymi. Mogą być zamknięte i otwarte. Te ostatnie widoczne są na skórze jako ciemne punkty. Innym charakterystycznym objawem trądziku są wykwity zapalne: grudkowe i krostkowe, i mogą zdominować obraz kliniczny. Przebieg trądziku jest zmienny, lecz zazwyczaj przeważa tylko jeden rodzaj zmian. W zależności od liczebności zmian określa się trądzik jako łagodny lub średnio nasilony. Niekiedy schorzenie to występuje w bardzo ciężkiej postaci - oprócz zmian typowych tworzą się torbiele ropne, a gojenie następuje przez bliznowacenie.
Do powstania trądziku pospolitego mogą przyczyniać się bardzo różne czynniki, na przykład genetyczne lub hormonalne, jak również specyficzne warunki klimatyczne, czy też stosowaniem określonych leków. U dotkniętych trądzikiem pacjentów stwierdza się powiększone gruczoły łojowe i wzmożoną produkcję łoju. Również występuje osobnicza skłonność do nadmiernego rogowacenia ujść mieszków włosowych. W konsekwencji w ujściu mieszka powstaje czop rogowo-łojowy: mikrozaskórnik, a następnie zaskórnik. Nadmierne wytwarzanie łoju i rogowacenie ujść mieszków włosowych jest między innymi uwarunkowane genetycznie. Na skutek nagromadzenia się łoju łatwiej dochodzi do rozwoju beztlenowych bakterii (Propionibacterium acnes). Drobnoustroje powodują wydzielanie się z łoju wolnych kwasów tłuszczowych. Kwasy te mają działanie drażniące: są odpowiedzialne za zakłócenie procesu rogowacenia w obrębie mieszka włosowego i przyczyniają się do powstania odczynu zapalnego. Pojawiają się grudki i krostki.
Trądzik nie zagraża życiu, ale żyć z nim nie jest łatwo. Szybkie włączenie odpowiedniego leczenia pozwoli uniknąć szpecących blizn. W trądziku lekkim, w którym występują zaskórniki, i niewiele grudek i krostek, stosuje się leczenie miejscowe. Preparaty miejscowe aplikuje się na całą zajętą powierzchnię skóry, a nie tylko na pojedyncze wykwity. Gdy następuje liczny wysiew grudek i krostek, oprócz leczenia miejscowego należy zastosować leczenie doustne. Trądzik jest chorobą przewlekłą, a jego leczenie jest długie. Jego wynik zależy w dużym stopniu od prawidłowego współdziałania chorego z lekarzem.
Melaleuca alternifolia L., znane jako drzewo herbaciane pochodzi z Australii. Liście tego drzewa zawierają olejek, którego właściwości lecznicze znane są w Australii od bardzo dawna. Olejek ten posiada dobrze znane i szeroko udokumentowane właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne, potwierdzone w licznych badaniach klinicznych. Głównym składnikiem aktywnym olejku z drzewa herbacianego, odpowiedzialnym za jego skuteczność przeciwbakteryjną, jest terpinen-4-ol, którego w olejku herbacianym znajduje się ok. 40%. Dzięki destylacji frakcyjnej olejku z liści drzewa herbacianego uzyskujemy MELALEUCA CONCENTRATE. Jest to wysoce oczyszczony terpinen-4-ol (min. 97%), stanowiący naturalną substancję aktywną o właściwościach przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych i przeciwzapalnych.
Dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym terpinen-4-ol redukuje zmiany zapalne w trądziku, takie jak grudki i krostki. Obniża ilość beztlenowych bakterii (Propionibacterium acnes), które namnażają się w zmianach trądzikowych na skutek nagromadzenia się łoju. Drobnoustroje te powodują wydzielanie się z łoju wolnych kwasów tłuszczowych. Kwasy te mają działanie drażniące: są odpowiedzialne za zakłócenie procesu rogowacenia w obrębie mieszka włosowego i przyczyniają się do powstania odczynu zapalnego, który skutecznie redukuje terpinen-4-ol. Tak więc składnik ten działa przeciwbakteryjne i posiada wysoką efektywnośc przeciwzapalną oraz jest pięć razy bardziej skuteczny niż olejek herbaciany.
Ekspert w zabiegach dermatologii estetycznej i laserowej. Profesor Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Medycyny Estetycznej i Anti-Aging PTL. Prowadzi klinikę dermatologii estetycznej Oricea. Autorka wielu publikacji naukowych i książek, wykładowca na licznych kongresach krajowych i zagranicznych.
